Η Ολυμπιονίκης και κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στο μήκος, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην υλοποίηση της ιδέας που είχαν ο Γιώργος Πομάσκι και ο Μίλτος Τεντόγλου να βοηθήσουν τους σεισμόπληκτους στην Τουρκία.
Η Νίκη Ξάνθου ήταν ο άνθρωπος που αγόρασε τα παπούτσια του Μίλτου Τεντόγλου όταν έκανε το 8,40 στο Τορούν, επίδοση που ακυρώθηκε από την Παγκόσμιο Ομοσπονδία στίβου, με στόχο την ενίσχυση των σεισμόπληκτων στην Τουρκία. Αυτό αποκάλυψε ο ΣΕΓΑΣ σήμερα (3/3).
Η Ολυμπιονίκης και κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στο μήκος, Νίκη Ξάνθου, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην υλοποίηση της ιδέας που είχαν ο Γιώργος Πομάσκι και ο Μίλτος Τεντόγλου να βοηθήσουν τους σεισμόπληκτους στην Τουρκία. Η Ξάνθου ανταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμα του ομοσπονδιακού προπονητή να δημοπρατήσει τα παπούτσια του Μίλτου Τεντόγλου από το μίτινγκ του Τορούν, όπου σημείωσε 8,40 μ. κι έπειτα ακυρώθηκε, προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για σεισμόπληκτα παιδιά. Επικοινώνησε άμεσα με τον πρώην προπονητή της και τον ενημέρωσε πως ενδιαφέρεται να αγοράσει τα παπούτσια του Μίλτου, ώστε να ενισχυθούν οικονομικά παιδιά από τις σεισμόπληκτες περιοχές στην Τουρκία. Οι διαδικασίες έγιναν άμεσα και μέσω του ΣΕΓΑΣ το ποσό που συγκεντρώθηκε από τη Νίκη Ξάνθου, αλλά και από ελληνική εταιρεία τροφίμων, βρίσκεται ήδη σε λογαριασμό που υπέδειξε το τουρκικό Υπουργείο Εσωτερικών της Τουρκίας, ειδικά για τον σκοπό αυτό.
Η Νίκη Ξάνθου δήλωσε στην ιστοσελίδα του ΣΕΓΑΣ: «Ο σεισμός στην Τουρκία συγκίνησε όλους τους Έλληνες κι εμένα προσωπικά. Βλέποντας τις σκηνές τις πρώτες μέρες με τους απεγκλωβισμένους ανθρώπους από τα ερείπια μου ήρθε η επιθυμία να βοηθήσω πιο ενεργά. Σαν από μηχανής Θεός, ο Μίλτος μετά τη γνωστή φασαρία με τα παπούτσια του και το άλμα στα 8,40 μ., που δεν αναγνωρίστηκε ανακοίνωσε μαζί με τον Γιώργο Πομάσκι την συγκινητική τους ιδέα να διαθέσουν τα παπούτσια για να συγκεντρώσουν χρήματα για τα παιδιά της Τουρκίας. Ως πρώην αθλήτρια του Πομάσκι, αλλά και ως άνθρωπος που καταλαβαίνει πόσο μεγάλος αθλητής και όχι μόνο είναι ο Μίλτος μίλησα μαζί τους και τους είπα ότι θα ήθελα να πάρω εγώ τα παπούτσια και να δώσω τα χρήματα που επιθυμούν για τους σεισμόπληκτους. Ιδέα που έγινε άμεσα αποδεκτή».
