Διατηρητέο χαρακτηρίζεται το σπίτι-πύργος που βρίσκεται επί των οδών Μεταμορφώσεως 5 & Αριστοτέλους, στον Άλιμο στο οποίο περνούσε τα καλοκαίρια του ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός.
Το αρμόδιο τμήμα, του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, απέστειλε στον δήμο Αλίμου, αιτιολογική έκθεση για το χαρακτηρισμό του ως διατηρητέου κτιρίου.
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ
Ανακοινώνεται ότι με το με αρ. πρωτ. 77039/4813/02.11.2018 έγγραφο του
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ / ΓΕΝΙΚΗ ΔΝΣΗ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ /
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΉΣ, ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΕΩΝ / ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ κοινοποιήθηκε στο Δήμο μας η αιτιολογική έκθεση για το χαρακτηρισμό ως διατηρητέου κτιρίου του ακινήτου που βρίσκεται επί των οδών Μεταμορφώσεως 5 & Αριστοτέλους στο Ο.Τ. 81 του Δήμου Αλίμου και καθορισμό ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης, φερομένου ως ιδιοκτησία κας Μαρούλιας Σταμοπούλου.
Καλούνται οι ενδιαφερόμενοι, να προσέλθουν στην Διεύθυνση ΤεχνικώνΥπηρεσιών του Δήμου μας ( Αριστοτέλους 53, Άλιμος) για να λάβουν γνώση της εν λόγω αιτιολογική έκθεση κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες 8:00 έως 15:00.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΛΙΜΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ/ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑ
Η ζωή του Άγγελου Σικελιανού συνδέεται και με τον Άλιμο. Τα καλοκαίρια του τα περνούσε σε ένα πολύ παλιό σπίτι που σώζεται μέχρι σήμερα σε άριστη κατάσταση.
Είναι αυτό της οδού Μεταμόρφωσης αρ. 5 στην 2η παραλιακή στάση Καλαμακίου. Χτίστηκε το 1916, από τον Δημήτριο Τσούχλο, που διατηρούσε τότε το μεγαλύτερο οίκο μόδας της Αθήνας.
Η εσωτερική του διαρρύθμιση δίνει την εντύπωση ότι έγινε για χαρτοπαικτική λέσχη.
Το όμορφο πύργινο σπίτι το αγόρασε αργότερα ο Αλέξανδρος Κράλλης, ασφαλιστής και για ένα διάστημα πρόεδρος της κοινότητας Καλαμακίου.
Το νοίκιαζε σε προσωπικότητες. Αργότερα το έδωσε προίκα στην πρωτοκόρη του, στο γάμο της με τον Μ. Κεφαλλονίτη.
Απ΄ αυτόν πουλήθηκε το 1947 στον σημερινό ιδιοκτήτη Γεώργιο Σταμόπουλο.
Την τριετία 1930 – 1933, στο σπίτι αυτό έμεινε ο ποιητής ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ. Θυμάται η κόρη του Κράλλη, Έφη 13 ετών παιδί τότε: «μικρό κοριτσάκι έπαιρνα από πίσω τον ποιητή, που πήγαινε κάθε μέρα πέρα από το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης σ΄ ένα λοφίσκο τότε.
Μαζί του είχε πάντα μία πολύ ωραία νέα γυναίκα. Νομίζω πως δεν ήταν η γυναίκα του η Εύα. Φορούσαν χλαμύδες. Φτάνοντας στο λοφίσκο, απήγγελναν και οι δύο ποιήματα. Εγώ με άλλα δύο τρία κοριτσάκια…χαζεύαμε».
Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε, πως μάλλον η συνοδός του ήταν η Εύα γιατί ένα χρόνο μετά που έφυγε από το Καλαμάκι ο ποιητής (1933) έφυγε και η Εύα για την Αμερική (1934).
