Πραγματοποιήθηκαν το βράδυ της Παρασκευής τα αποκαλυπτήρια του «Ομήρου», στον κυκλικό κόμβο στη διασταύρωση Χαριλάου Τρικούπη και λεωφόρου Ιωνίας, μιας σύνθεσης από επιχρυσωμένο τσιμέντο, του καταξιωμένου γλύπτη και ζωγράφου Γκάγκικ Αλτουνιάν.
«Το γλυπτό απεικονίζει, τον γέρο Όμηρο που επιστρέφει στην πατρίδα, κρατάει το βιβλίο των βιβλίων, το βιβλίο του Ελληνισμού που είναι η Οδύσσεια, το βιβλίο του νόστου, της επιστροφής, της περιπέτειας, της μετανάστευσης» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κριτικός και καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο ΕΚΠΑ, Μάνος Στεφανίδης.
«Του πέφτει από τα χέρια και ψάχνει να βρει τον δρόμο. Και βλέπετε ότι είναι μεν τυφλός αλλά κοιτάει το μέρος που ανατέλλει ο ήλιος. Είναι ένα εξπρεσιονιστικό γλυπτό, με πολύ προσωπική ρήση και γλώσσα».
Όπως αποκάλυψε ο κ.Στεφανίδης, αργότερα θα τοποθετηθεί ακόμη ένα γλυπτό, στον κυκλικό κόμβο, απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα.
«Θέλουμε ένα θρησκευτικό μνημείο, έναν προφήτη ή έναν άγγελο, μπροστά από την εκκλησία. Η αρχαία και η μεσαιωνική Ελλάδα, το Βυζάντιο».
«Εμείς όσο είμαστε στα πράγματα, δεσμευόμαστε για περισσότερη τέχνη, περισσότερους πίνακες, περισσότερα αγάλματα, περισσότερη ομορφιά, περισσότερη αισθητική, περισσότερες αξίες» είπε στη σύντομη ομιλία του ο δήμαρχος Ανδρέας Κονδύλης
«Πριν από λίγες μέρες ένας συνεργάτης μου έστειλε ένα άρθρο από το ίντερνετ που έλεγε ότι εάν θέλεις να είσαι σωστός δήμαρχος ή υποψήφιος δήμαρχος πρέπει να μπορείς να διατυπώσεις το όραμά σου για την πόλη σου σε μία παράγραφο. Και με ρώτησε αστειευόμενος αν μπορώ σε μία παράγραφο. Και του λέω βεβαίως μπορώ. Σε μία φράση μάλιστα, σε τέσσερις λέξεις: «Καλύτερα Από Το Παρίσι».
Εμείς λοιπόν αγαπάμε την τέχνη, κάποιοι επικριτές μας ειρωνεύονται και μας κατηγορούν ως φιλότεχνους.
Είναι μία κατηγορία που την αποδεχόμαστε με ιδιαίτερη χαρά και τιμή γιατί ναι είμαστε φιλότεχνοι, αγαπάμε το ωραίο, αγαπάμε το φως, αγαπάμε το ελληνικό κάλλος.
Υπάρχει μια αντίληψη αγαπητοί φίλοι που λέει ότι σε εποχές κρίσης η τέχνη είναι περιττή. και ότι πρέπει να ρίξουμε το βάρος. Εμείς πρεσβεύουμε το αντίθετο, ότι σε τέτοιες καταστάσεις η τέχνη είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ.
Βεβαίως έχουμε τις δομές για να βοηθάμε όσους συμπολίτες μας έχουν ανάγκη, αλλά χρειάζεται και η πνευματική τροφή. Ειδικά για τη νέα γενιά για να χτίσουμε μια κοινωνία με ήθος, ποιότητα, αρχές και αξίες, μια καλύτερη κοινωνία, που δεν θα έχει ούτε την οικονομική, ούτε την ηθική, ούτε την αξιακή κρίση που δυστυχώς βιώνουμε σήμερα».
«Ο δήμος με ευαισθησία αλλά και με τόλμη, αξιοποίησε την πρόταση του Γκάγκικ Αλτουνιάν, να φτιάξει ένα γλυπτό από επιχρωματισμένο τσιμέντο, να δίνει την όψη του μπρούτζου ή του σκουριασμένου μαρμάρου» είπε Μάνος Στεφανίδης
«Το γλυπτό στοίχισε πάρα πολύ λίγο ο γλύπτης δούλεψε αφιλοκερδώς, πληρώθηκε ένα είδος μεροκάματου για να το φιλοτεχνήσει».
(Σύμφωνα με την απόφαση που δημοσιεύεται στη Διαύγεια η αμοιβή του γλύπτη ήταν 4.500 ευρώ).
Ο Γκάγκικ Αλτουνιάν, ευχαρίστησε τον κόσμο για την παρουσία του στα αποκαλυπτήρια και είπε πως 25 χρόνια στην Ελλάδα, δεν ένιωσε ούτε μια μέρα ξένος.
Γεννήθηκε στο Έρεβαν της Αρμενίας το 1957. Σπούδασε στο ινστιτούτο καλών τεχνών Τερλεμεζιαν του Έρεβαν. Αποφοίτησε από την καλών τεχνών της Αρμενίας με ειδικότητα στην Ζωγραφική και στην Γλυπτική και έκανε Mεταπτυχιακό στο Tμήμα Zωγραφικής της Μόσχας με υποτροφία. Έχει πάρει μέρος σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
πηγή: notia.gr
