Η Ιταλία είναι η πατρίδα μερικών από τα πιο διάσημα γλυπτά στον κόσμο. Στη χώρα όμως υπάρχουν και κάποια άλλα, λιγότερο διάσημα, που είναι εξίσου εκπληκτικά.
Στο ιστορικό κέντρο της της Νάπολης βρίσκεται το Παρεκκλήσιο Σανσεβέρο (Cappella Sansevero), ένα παρεκκλήσι με μερικά από τα πιο όμορφα και περίπλοκα γλυπτά του 18ου αιώνα, που ανατέθηκε από μία από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της εποχής, τον πρίγκιπα Raimondo di Sangro. Το παρεκκλήσι χτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα για τους τάφους της οικογένειας di Sangro. Τον 18ο αιώνα, ο Raimondo di Sangro ανακαίνισε το παρεκκλήσι και παραμένει ίδιο από τότε.
Το παρεκκλήσι στεγάζει περίπου τριάντα εκπληκτικά έργα τέχνης, αλλά αναμφισβήτητα τα πιο αξιοσημείωτα κομμάτια είναι το κεντρικό άγαλμα, ο Cristo velato -δηλαδή ο σαβανωμένος Χριστός- και τα γλυπτά που το περιβάλλουν.
Ο ξαπλωμένος Χριστός βρίσκεται πάνω σε μια σκαλιστή πλίνθο, καλυμμένη με κάτι που μοιάζει με πέπλο το οποίο ναι μεν είναι απαλό αλλά δεν κρύβει το σώμα που βρίσκεται από κάτω του. Όπως και με τα άλλα κεντρικά αγάλματα στο παρεκκλήσι, το πέπλο και η φιγούρα είναι σμιλευμένα σε ένα κομμάτι μαρμάρου. Είναι δημιουργία του Τζουζέπε Σανμαρτίνο (Giuseppe Sanmartino), που το τελείωσε το 1753.
Ο di Sangro αρχικά ήλπιζε να δημιουργήσει το άγαλμα ο Antonio Corradini, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το γλυπτό Modesty, ένα άλλο γλυπτό του παρεκκλησίου, αλλά ο Corradini πέθανε το 1752, έχοντας κάνει μόνο ένα μοντέλο υπό κλίμακα του γλυπτού. Η εικόνα του υφάσματος κάνει το έργο του Sanmartino ένα από τα πιο εντυπωσιακά στον κόσμο. Τα αγάλματα που περιβάλλουν τον Cristo velato αντιπροσωπεύουν διάφορες αρετές. Από αυτά, ίσως το πιο εντυπωσιακό είναι το Il Disinganno του Francesco Queirolo.
Το έργο είναι αφιερωμένο στον πατέρα του di Sangro, Antonio, ο οποίος μετά από το θάνατο της συζύγου του γύρισε σε ένα πιο φιλήδονο τρόπο ζωής. Αργότερα ο Antonio di Sangro μετάνιωσε γι’ αυτή τη ζωή του και εντάχθηκε στην ιεροσύνη για να εξιλεωθεί για τα αδικήματά του. Το γλυπτό δείχνει ένα άνδρα που προσπαθεί να ελευθερωθεί από ένα δίχτυ, βοηθούμενος από έναν άγγελο. Στα πόδια του υπάρχει ένας πλανήτης, που πάνω του στηρίζεται ένα ανοιχτό βιβλίο. Το άγαλμα συμβολίζει έναν άνθρωπο ο οποίος απελευθερώνεται από την αμαρτία, την οποία αντιπροσωπεύει το δίχτυ. Ο φτερωτός άγγελος έχει μια φλόγα στο κεφάλι του, που αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη διάνοια, και βοηθά στην απελευθέρωση του άντρα ενώ δείχνει προς τα κάτω, στον πλανήτη, που αντιπροσωπεύει τις κοσμικές επιθυμίες. Το βιβλίο στην κορυφή του πλανήτη είναι η Βίβλος, και το σκάλισμα στη βάση του αγάλματος αναφέρει την ιστορία της θεραπείας των τυφλών από τον Ιησού.
Χωρίς αμφιβολία, το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του γλυπτού είναι το δίχτυ που περιβάλλει τον άντρα. Μάλιστα, το δίχτυ είναι τόσο περίπλοκο που φαίνονται ξεκάθαρα οι λεπτομέρειες του σχοινιού και οι κόμποι. Το δίχτυ είναι τόσο ευαίσθητο που πιστεύεται ότι όταν ήρθε η ώρα για να γυαλιστεί με ελαφρόπετρα το ολοκληρωμένο άγαλμα (φινίρισμα), ο Queirolo έπρεπε να το κάνει μόνος του, αφού κανένας από τους ντόπιους τεχνίτες δεν ήθελε να το σπάσει.
Ο Raimondo di Sangro ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα και αμφιλεγόμενη φιγούρα. Γεννήθηκε το 1710 και ήταν ο έβδομος Πρίγκηπας του Σανσεβέρο. Εκτός από το να είναι Ελευθεροτέκτονας, ήταν εφευρέτης, επιστήμονας, στρατιώτης, αλχημιστής και συγγραφέας. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν μόλις 10 ετών και τα επόμενα 10 χρόνια εκπαιδεύτηκε στο Κολέγιο των Ιησουιτών στη Ρώμη. Τα ενδιαφέροντα του di Sangro για την επιστήμη και τις εφευρέσεις τον οδήγησαν σε όλο και πιο εσωτερικές μελέτες, με αλχημικές και μασονικές διδασκαλίες.
Έγινε Ελευθεροτέκτονας το 1750, αλλά αργότερα αποκήρυξε την μασονία μετά την καταδίκη της ομάδας από τον πάπα. Παρ’ όλα αυτά, δεν τα πήγαινε καλά με την Καθολική Εκκλησία και οι σπουδές του συνέχισαν να γίνονται πιο σκοτεινές και αποκρυφιστικές. Παρόλο που είχε κερδίσει κάποια φήμη ως φιλόσοφος και εφευρέτης, υπήρχαν φήμες για μαύρη μαγεία και παράξενα πειράματα με απαχθέντα πρόσωπα. Αυτή ακριβώς η φήμη βρίσκει πάτημα στον “Αδάμ και την Εύα”, δύο σειρές από ανθρωπίνων λείψανα στο υπόγειο του παρεκκλησίου, που, εκτός από τα οστά των σωμάτων, κάθε φιγούρα έχει το πλήρες νευρικό της σύστημα ακόμα.
Το παρεκκλήσι του Σανσεβέρο ενσωματώνει τόσο τις μυστικιστικές, όσο και τις θρησκευτικές πτυχές ενός πολύπλοκου ανθρώπου. Τα σχεδόν 30 έργα τέχνης αντανακλούν τόσο την πίστη του, όσο και την έντονη προσπάθειά του να αναζητήσει και να κυριαρχήσει στο άγνωστο, αιχμαλωτισμένο με όμορφα αγάλματα.
πηγή: 3otiko.blogspot.com, thevintagenews
