Μετά την πολυετή αδράνεια των αρμοδίων για εκτέλεση των αναγκαίων έργων, ο Δήμος υποχρεώνεται να τοποθετήσει σήμανση αποκλεισμού της πρόσβασης σε τμήμα του αιγιαλού της Βάρκιζας, στην παραλία δίπλα στο κέντρο Αλκυονίδες, λόγω επικινδυνότητας που έχει προκληθεί στο τοιχίο αντιστήριξης και τη σκάλα πρόσβασης, από θαλάσσια διάβρωση.
Παρά το γεγονός πως η συγκεκριμένη παραλία δεν είναι μόνο ένας ελεύθερος χώρος κολύμβησης αλλά σημαντικό σημείο ανεμπόδιστης πρόσβασης των πολιτών στη θάλασσα, το τοιχίο αντιστήριξης των πρανών και η σκάλα έχουν καταγραφεί ως αυθαίρετα και κατεδαφιστέα από την Κτηματική Υπηρεσία, μετά την τραγωδία στο Μάτι, αγνοώντας το γεγονός πως η κατεδάφιση των συγκεκριμένων κατασκευών θα φέρει ακριβώς το αντίθετο από ζητούμενο αποτέλεσμα. Θα αποκλειστεί η πρόσβαση σε μία σημαντική παραλία της πόλη ενώ ταυτόχρονα θα δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα στατικότατος καθώς το τοιχίο συγκρατεί τα πρανή της παραλιακής Λεωφόρου. Ως εκ τούτου, παρά την υποχρέωση του, ο Δήμος αρνείται να προβεί στην κατεδάφιση.
Ενώ τα έργα έχουν κατασκευαστεί εδώ και αρκετές δεκαετίες από το αρμόδιο Υπουργείο και πράγματι χρίζουν άμεσης συντήρησης ή ακόμα και ανακατασκευής, ήδη από το 2013, ο Δήμος έχει επανειλημμένα αιτηθεί εγγράφως προς τις συναρμόδιες υπηρεσίες, την Κτηματική Υπηρεσία, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση και την ΕΤΑΔ ΑΕ (47768/4-9-13, 67946/13-12-13, 19785/17-4-2014. 3910/26-7-2018. έγγραφα)., να εξουσιοδοτηθεί ώστε να εκτελέσει ειδικό τεχνικό έργο καθαίρεσης των διαβρωμένων-επικινδύνων κατασκευών και ταυτόχρονης υποστύλωσης και αντικατάστασης με ενισχυμένο τοιχίο και σκάλα πρόσβασης. Η έγγραφη απάντηση που έλαβε από την Κτηματική Υπηρεσία (156/83/Φ.973/17-1-2014 έγγραφο) ήταν αρνητική! Για την Κτηματική Υπηρεσία, ο Δήμος δεν δικαιούται να εκτελέσει έργα άρσης της επικινδυνότητας στον αιγιαλό, γιατί οι υφιστάμενες κατασκευές θεωρούνται για την Κτηματική Υπηρεσία αυθαίρετες (10/95/7-10-1995 και 19039/269/5-3-2019 έγγραφο) και κατά συνέπεια κατεδαφιστέες! Οποιαδήποτε επέμβαση του Δήμου στον αιγιαλό θα θεωρείτο επίσης αυθαίρετη με συνέπεια την παρέμβαση των εισαγγελικών αρχών.
Ανάλογα με της Βάρκιζας πρωτόκολλα κατεδάφισης έχει εκδώσει η Κτηματική Υπηρεσία και για το ελεύθερο τμήμα της παραλίας της Βούλας και αλλού. Ενώ αντίθετα, σε πλήθος περιπτώσεων που αποτελούν κατασκευές ιδιωτικής εκμετάλλευσης στον αιγιαλό ή κλειστές ακτές κολύμβησης, το Ελληνικό Δημόσιο και ο ΕΟΤ, διαχρονικά έως και σήμερα, προβαίνει σε διαπιστωτικές πράξεις νομιμοποίησης, που συνεπάγονται την εξαίρεση από την κατεδάφιση.
Τα τελευταία 5 χρόνια, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις μας, οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν ολιγωρήσει. Η ΕΤΑΔ ΑΕ, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση και η Κτηματική Υπηρεσία με έγγραφά τους μεταθέτουν την ευθύνη στο Δήμο επιμένοντας στην κατεδάφιση, ενώ παράλληλα δεν επιτρέπουν την κατασκευή νέου τοιχίου αντιστήριξης και σκάλας πρόσβασης.
Αποτέλεσμα της ολιγωρίας των αρμοδίων υπηρεσιών στην κατεύθυνση να δώσει λύση στο πρόβλημα ήταν να οδηγηθούμε στη σημερινή αναγκαστική ενέργεια του Δήμου που είναι η τοποθέτηση σήμανσης και εμποδίων πρόσβασης των πολιτών στη θάλασσα.
Μετά τις επανειλημμένες έγγραφες αιτήσεις, ο Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης κάνει δημόσια έκκληση, έστω και την ύστατη αυτήν ώρα πριν την έναρξη της θερινής περιόδου, στον αρμόδιο Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σταθάκη, στον Υφυπουργό Οικονομικών κα. Παπανάτσιου καθώς και στην ΕΤΑΔ ΑΕ, ιδιοκτήτη της έκτασης, με λογική και με σύνεση να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ελεύθερης και ασφαλούς πρόσβασης των πολιτών στο θαλάσσιο μέτωπο και να δώσουν άδεια στο Δήμο να επισκευάσει με δικά του μέσα και έξοδα τις επικίνδυνες κατασκευές της συγκεκριμένης αλλά και πολλών ακόμα παραλιών της πόλης όπου υπάρχει αντίστοιχο πρόβλημα.
Ο Δήμαρχος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης Γρηγόρης Κωνσταντέλλος δήλωσε για το θέμα: «Θεωρούμε κρίσιμο να διασφαλίσουμε την ελεύθερη και ασφαλή πρόσβαση των πολιτών στο παραλιακό μέτωπο της πόλης μας. Ζητάμε για ακόμα μία φορά να επιτραπεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να δώσει τη λύση που τόσα χρόνια αδυνατεί να δώσει η πολιτεία. Σήμερα βρισκόμαστε σε ένα ακόμα γραφειοκρατικό αδιέξοδο όπου η πολιτεία όχι μόνο δεν δίνει λύση στο πρόβλημα αλλά δημιουργία σοβαρά εμπόδια στο Δήμο, ακόμα και με την απειλή ποινικών κυρώσεων, να πράξη το αυτονόητο»
