Είναι σπάνια, αλλά συμβαίνουν.
Ως σύνδρομο ορίζεται ένα σύνολο κλινικών συμπτωμάτων και σημείων που σχετίζονται με την ίδια κλινική εικόνα. Στην παγκόσμια ιατρική βιβλιογραφία υπάρχουν πάρα πολλά σύνδρομα τα οποία μάλιστα έχουν λάβει την ονομασία τους από τα τα πρόσωπα, συνήθως ιατρούς, που τα παρατήρησαν και τα περιέγραψαν.
Παρακάτω αναλύονται επτά από τα πιο σπάνια και παράξενα σύνδρομα που έχουν εντοπιστεί στο ανθρώπινο είδος.
Σύνδρομο Μινχάουζεν
Το σύνδρομο Μινχάουζεν (Munchausen Syndrome) εισήχθη για πρώτη φορά σαν όρος από τον Άγγλο ψυχίατρο Richard Asher το 1951. Ονομάστηκε έτσι από ένα υπαρκτό πρόσωπο, τον Βαρόνο Φον Μινχάουζεν (Baron von Munchhausen), έναν Γερμανό ευγενή του 18ου αιώνα, ο οποίος υπηρέτησε στο Ρωσικό στρατό μέχρι το 1750. Με την επιστροφή του από το στρατό, έγινε γνωστός για τις φανταστικές ιστορίες ταξιδιών και περιπετειών που διηγούταν.
Πρόκειται για μία διανοητική διαταραχή κατά την οποία ο πάσχων επινοεί ασθένειες ή σε ακόμα χειρότερες περιπτώσεις, τις προκαλεί ο ίδιος στον εαυτό του με τη λήψη φαρμάκων. Το άτομο με σύνδρομο Μινχάουζεν επιζητά συνεχώς την προσοχή και τη φροντίδα των άλλων (κυρίως γιατί στερήθηκε τη συναισθηματική πληρότητα στην παιδική του ηλικία) και δε διστάζει να προβεί ακόμα και σε ενέργειες αυτοτραυματισμού.
Σύνδρομο του εξωγήινου χεριού
Η συγκεκριμένη ιατρική πάθηση θα μπορούσε να είναι και η πιο τρομακτική, καθώς το χέρι σας κάνει άλλα από αυτά που θέλετε, δηλαδή οι εντολές που δέχεται από τον εγκέφαλο δεν φτάνουν στο χέρι και αυτό λειτουργεί αυτοβούλως.
Οι γιατροί αναφέρουν πως πρόκειται για νευρολογική ανωμαλία ή είναι αποτέλεσμα κάποιου σοβαρού τραυματισμού. Οι ασθενείς δεν μπορούν να θεραπευτούν πλήρως, ωστόσο με φυσιοθεραπεία μπορούν να αποκαταστήσουν, μερικώς, το πρόβλημα. Παρατηρείται σε άτομα που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση διαχωρισμού των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου.
Σύνδρομο της Τερατοφιλίας
Αφορά τα άτομα που έλκονται σεξουαλικά από πολύ άσχημους ή παραμορφωμένους ανθρώπους. Επιλέγουν πάντα συντρόφους με τα παραπάνω χαρακτηριστικά χωρίς να έχει διευκρινιστεί αν πρόκειται για ανασφάλεια, βίτσιο ή ψυχαναγκασμό.
Σύνδρομο “Οθέλλος”
Ο πάσχων πιστεύει ότι ο/η σύντροφός του τον/την απατά, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις γι’ αυτό. Είναι αρκετά σοβαρότερο από μια απλή ζήλια και οι πάσχοντες βιώνουν έντονες μανιώδεις σκέψεις. Ελέγχουν συνεχώς τον σύντροφό τους, τον ανακρίνουν, τον παρακολουθούν και σε ακραίες περιπτώσεις ασκούν βία.
Σύνδρομο “Διπλού υποκειμένου”
Σ΄ αυτή την περίπτωση, ο πάσχων πιστεύει ότι έχει σωσία που του μοιάζει πολύ, αλλά έχει διαφορετική προσωπικότητα και διαφορετική ζωή. Μερικές φορές ο σωσίας μπορεί να είναι άγνωστος, άλλες φορές μέλος του οικογενειακού περιβάλλοντος.
Μερικές φορές οι πάσχοντες πιστεύουν ότι κάποιος τους έκλεψε την εμφάνιση, γεγονός το οποίο οδηγεί σε ψυχολογικές ή σωματικές επιθέσεις. Το σύνδρομο αυτό εντοπίζεται κυρίως σε διπολική διαταραχή ή σχιζοφρένεια, παρόλο που είναι πολύ σπάνιο.
Σύνδρομο του Διογένη
Μπορεί να φέρει το όνομα του κυνικού φιλοσόφου, αλλά ουδεμία σχέση έχει με αυτόν. Το συγκεκριμένο σύνδρομο είναι μια διαταραχή συμπεριφοράς που εμφανίζεται στους ηλικιωμένους. Οι πάσχοντες παραμελούν σε ακραίο βαθμό τη σωματική τους υγιεινή και την οικιακή καθαριότητα, ενώ η συλλογή άχρηστων αντικειμένων σε τεράστιες ποσότητες είναι επίσης σύνηθες φαινόμενο.
Σύνδρομο Κοτάρ
Επίσης γνωστό ως σύνδρομο «Walking Corpse». Σ’ αυτό το σύνδρομο, ο πάσχων πιστεύει ότι είναι νεκρός, ότι δεν υπάρχει ή ότι έχει χάσει τα εσωτερικά του όργανα.
Τα άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο απομονώνονται και δεν είναι σε θέση να φροντίσουν σωστά τον εαυτό τους. Αυτό το σύνδρομο απαντάται συχνά σε άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια.
Συνήθως τα άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο αυτό, αρνούνται ότι υπάρχουν. Αυτό σημαίνει ότι δυσκολεύονται ιδιαίτερα να έχουν αίσθηση της πραγματικότητας.
(Με πληροφορίες από IFLScience, PsychologyToday, Medical News Today, PsychologyNow)
πηγή: huffingtonpost.gr
