Η ιστορία έχει ως εξής: Ο συγκεκριμένος ανώτατος δημοτικός υπάλληλος ήταν επί τουλάχιστον 20 χρόνια ιδρυτικό μέλος και συμμετείχε στη διοίκηση εμπορικών κατασκευαστικών εταιρειών ή σε κοινοπραξίες, οι οποίες έχουν κατασκευάσει και πουλήσει πάνω από 10 πολυκατοικίες και εμπορικά ακίνητα στη Γλυφάδα και σε γειτονικές περιοχές με κέρδη πολλών εκατομμυρίων ευρώ ή εκμισθώνουν ακίνητα με μισθώματα πολλών χιλιάδων ευρώ μηνιαίως. Παράλληλα, ο κ. Βαρδακούλιας, ο οποίος είναι αρχιτέκτονας, φαίνεται ότι είχε αναλάβει ως μηχανικός το έργο της εκπόνησης των σχεδίων (σε ορισμένες περιπτώσεις και της επίβλεψης και της ανέγερσης) και αρκετών άλλων ακινήτων στην περιοχή, κατά παραγγελία άλλων κατασκευαστών ή ιδιωτών. Δεν άφησε να πάει χαμένη ούτε η ευκαιρία της φούσκας του Χρηματιστηρίου στα τέλη της περιόδου 1999-2000. Έτσι, την περίοδο εκείνη παρουσιάζεται ως μέλος διοικητικού συμβουλίου ανώνυμης εταιρείας λήψης και διαχείρισης εντολών (μίας εκ των θρυλικών ΕΛΔΕ, που άνθησαν τότε), η λειτουργία της οποίας τερματίστηκε το 2003, όταν πλέον το Χρηματιστήριο έπαψε να παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους κυνηγούς του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού.
Τι και αν ο υπαλληλικός κώδικας προβλέπει ότι η συμμετοχή δημοσίου υπαλλήλου σε οποιαδήποτε εταιρεία και κοινοπραξία είναι πλήρως απαγορευμένη; Αυτό δεν φαίνεται να πτόησε το συγκεκριμένο υπάλληλο, ο οποίος επί τουλάχιστον 20 χρόνια επιδίδεται στο πλούσιο και εξαιρετικά προσοδοφόρο κατασκευαστικό του έργο, όντας παράνομα – όπως έγκυρα πληροφορούμαστε – μέλος τουλάχιστον 3 προσωπικών εταιρειών και ισάριθμων κοινοπραξιών, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την άνευ προηγουμένου ανάπτυξη του κλάδου της οικοδομής έως το 2010. Αυτό όμως είναι το ένα κομμάτι της ιστορίας.
Από εκεί και ύστερα ανακύπτουν μία σειρά από ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο άσκησης των υπαλληλικών του καθηκόντων. Μπορεί άραγε ο κ. Βαρδακούλιας να είναι αμερόληπτος, όταν στο γραφείο του έρχεται –είτε για έγκριση ή για έλεγχο- ο φάκελος μίας οικοδομής την οποία ο ίδιος, κάποια εταιρεία του ή κάποιος εκ των κατά καιρούς συνεταίρων του έχτισε ή το σχέδιο της οποίας ο ίδιος είχε εκπονήσει; Είναι δυνατόν να μην δημιουργείται κανένα απολύτως πρόβλημα όταν στο πρόσωπο ενός υπαλλήλου συμπίπτει η ιδιότητα του ελεγκτή και του ελεγχόμενου; Περαιτέρω, όπως δείχνει το ρεπορτάζ, για τις μπίζνες του διευθυντή ήταν ενήμεροι και αρκετοί άλλοι υπάλληλοι της πολεοδομίας και των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου Γλυφάδας. Είναι δυνατόν αυτοί να παραμένουν ανεπηρέαστοι στα καθήκοντά τους, όταν έκαναν έλεγχο ή ενέκριναν τα σχέδια μίας οικοδομής συμφερόντων του προϊσταμένου τους, ο οποίος επιπλέον τυγχάνει και πρόεδρος του υπηρεσιακού συμβουλίου Αλίμου, Γλυφάδας, Ελληνικού-Αργυρούπολης, Καλλιθέας, Μοσχάτου-Ταύρου, Ν. Σμύρνης και Π. Φαλήρου και άρα αρμόδιος για μία σειρά από σημαντικά υπαλληλικά θέματα;
Εξάλλου, τη δράση του πολυπράγμονα διευθυντή, για τον οποίο η σκληρή δουλειά, όπως όλα δείχνουν, άρχιζε μετά το πέρας του υπαλληλικού 8ώρου, φαίνεται ότι γνώριζαν και κάποιοι αιρετοί, εκλεγμένοι “άρχοντες” του Δήμου Γλυφάδας, που επί χρόνια ανέχονταν τη συμπεριφορά του, ενώ μένει να ερευνηθεί και το ζήτημα αν τα οφέλη από την κατασκευαστική δραστηριότητά του έχουν αποτυπωθεί στο πόθεν έσχες του. Αν ναι, έχει πραγματικό ενδιαφέρον να μάθουμε πώς δικαιολογούσε τα αυξημένα εισοδήματά του.
Όπως όλα δείχνουν, επί 20 χρόνια πολλοί από τους παροικούντες τη δημοτική Ιερουσαλήμ γνώριζαν για την πλούσια κατασκευαστική δραστηριότητα και την επιχειρηματική δράση του διευθυντή της πολεοδομίας Γλυφάδας, μα κανένας από αυτούς δεν μιλούσε. Το θέμα αναδείχθηκε πριν από μερικούς μήνες, όταν ο νυν Δήμαρχος Γλυφάδας, Γιώργος Παπανικολάου, κάλεσε τον κ. Βαρδακούλια σε απολογία για πειθαρχικά παραπτώματα που σχετίζονται με την ανωτέρω δράση του και τα οποία επισύρουν ακόμα και την πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης. Όπως έχει γίνει γνωστό, σχετικά έχει ενημερωθεί και η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών και αναμένεται περαιτέρω διερεύνηση του θέματος. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν ο Κωνσταντίνος Βαρδακούλιας θα έχει την τύχη του προηγούμενου διευθυντή πολεοδομίας Γλυφάδας, ο οποίος απολύθηκε το Σεπτέμβριο του 2014, αναδεικνύοντας τη θέση του διευθυντή πολεοδομίας Γλυφάδας σε μία από τις πιο “ηλεκτρικές” καρέκλες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.
