Η Ελευθερία ξεκίνησε με το «Δεν απαντά». Ο Γιάννης Κότσιρας το έμπλεξε με το δικό του παλαιότερο κομμάτι «Φτάνει που κλαίμε».Επειτα ακούστηκε το «Κάπου θα βρεθούμε» και το τραγούδι του Θοδωρή Παπαδόπουλου «Τον έρωτα ρωτάω».
Και για φινάλε αυτής της μικρής δόσης προγράμματος που πήραμε, στη σκηνή ανέβηκαν Βίκυ Καρατζόγλου και Παναγιώτης Λάμπουρας για να τραγουδήσουν όλοι μαζί «Δεν είναι πόνος να πονεί/ πόνος να θανατώνει/ σαν την αγάπη την κρυφή/ που δεν ξεφανερώνει» (παραδοσιακοί στίχοι μελoποιημένοι από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου).
Αγαπημένα τραγούδια, ενδιαφέρουσες μείξεις, δύο πρόσωπα οικεία διαφορετικής γενιάς, με ξεχωριστές πορείες στο τραγούδι, μια καλοκουρδισμένη 8μελής ορχήστρα, δύο μαέστροι (ο ντράμερ Αλέξανδρος Δράκος-Κτιστάκης και ο Αλέξανδρος Λιβιτσάνος στο πιάνο), μια συνεργασία που κάθε Σάββατο (ξεκινώντας από τις 3 Νοεμβρίου) θα δημιουργεί στη σκηνή της «Ακτής Πειραιώς» τις προϋποθέσεις για να θυμηθούμε, να τραγουδήσουμε, να νοσταλγήσουμε.
Ελευθερία Αρβανιτάκη και Γιάννης Κότσιρας ξανασυναντιούνται είκοσι χρόνια μετά την πρώτη τους συνεργασία σε ένα πρόγραμμα με τίτλο «Δυνατά κάθε φορά», φιλοδοξώντας να επαναλάβουν μια σύμπραξη που τότε είχε διαρκέσει τρεις εξαιρετικά επιτυχημένες σεζόν.
Τη σκηνογραφική επιμέλεια υπογράφει ο Κωνσταντίνος Ρήγος και την επιμέλεια προγράμματος οι δύο τραγουδιστές μαζί με τη Λήδα Ρουμάνη.
«Μακάρι όσοι είχαν ζήσει τότε εκείνη την εμπειρία να την αναζητήσουν εδώ και να την ξαναζήσουν. Υπολογίζουμε στην εξωστρέφεια, έχουμε διαλέξει στιγμές από ένα ευρύ ρεπερτόριο, καθώς όλα είναι αδύνατον να χωρέσουν, και πάμε για να περάσουμε καλά» είπε ο τραγουδιστής, ενώ η Ελευθερία πρόσθεσε: «Είκοσι χρόνια μετά το ρεπερτόριό μας είναι ακόμα ζωντανό, τα τραγούδια έχουν πια γράψει τη δική τους ιστορία. Μοιραζόμαστε το πρόγραμμα από την αρχή ώς το τέλος. Τα φτιάξαμε όλα με αγάπη, χωρίς εμπόδια. Εχουμε ο ένας τον άλλο για στήριγμα».
Ο Γιάννης Κότσιρας, που το 1998 απολάμβανε την απόλυτη δόξα του δίσκου «Μόνο ένα φιλί», θυμήθηκε πως την εποχή που τραγουδούσαν με την Ελ. Αρβανιτάκη στην «Ιερά Οδό» είχε στα σκαριά τον δίσκο του «Φύλακας Αγγελος» (σε στίχους Ελένης Ζιώγα και συνθέσεις Αντώνη Μιτζέλου).
«Επιασε που λέτε τότε η Ελευθερία το άλμπουμ, το ξεψάχνισε και μου είπε: Το “Φτάνει που κλαίμε” θα λες. Ε, με αυτό το τραγούδι είκοσι χρόνια μετά ξεκινάμε το πρόγραμμά μας».
Ναι, αυτό είναι το κομμάτι που λέει: «Ερχονται ώρες που όλα τα φοβάμαι/ όσα θυμάμαι κι ακόμα με πονούν/ αυτές τις ώρες να το θυμάσαι/ πλάι μου να ‘σαι όταν θα ‘ρθούν/ δίπλα μου να ‘σαι, μαζί σου να με βρουν». Εμείς πάντως ξέρουμε πού θα τους βρίσκουμε κάθε Σάββατο.
Και ποιος ξέρει, αν τα πράγματα πάνε όπως έχουν ονειρευτεί, ίσως προστεθούν μέρες.
«Είναι οι εποχές που ζούμε αρκετά δύσκολες» παραδέχτηκε ο Γ. Κότσιρας. «Μακάρι να αλλάξουν τα πράγματα και να παίξουμε περισσότερο. Ολοι αυτό επιθυμούμε».
Info:
ΑΚΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ- Πειραιώς 178, Ταύρος. Από 3/11 και κάθε Σάββατο στις 22.30.
πηγή: efsyn.gr
