Το θρυλικό supermodel των 90s υπήρξε μία από τις πιο iconic γυναίκες στην ιστορία του μόντελινγκ, που ποτέ δεν ακολούθησε το ρεύμα. Πέθανε στα 56 της από καρκίνο του μαστού.
«Τη θαυμάζω γιατί δεν υπέκυψε ποτέ σε πειρασμούς. Παρέμεινε ο εαυτός της. Αν και δείχνει εύθραυστη -αχ, αυτά τα μελαγχολικά της μάτια- είναι τόσο δυνατή και γεμάτη αυτοπεποίθηση. Το να περνάω χρόνο μαζί της με αναζωογονούσε. Είναι αδύνατον να τη γνωρίσει κάποιος και να μην τη θαυμάσει και με το πέρας των ετών να μην την ερωτευτεί, έστω και λίγο».
Με αυτά τα λόγια, ο αείμνηστος Peter Lindbergh ένας από τους σπουδαιότερους φωτογράφους μόδας που αγάπησε τις γυναίκες για την πραγματική τους ομορφιά μέσα από ασπρόμαυρα, αρετουσάριστα πορτρέτα, είχε μιλήσει στο παρελθόν για την Tatjana Patitz. Ίσως, την πιο αγαπημένη του από τις καλλονές που πρωταγωνιστούσαν στο μόντελινγκ στα 90s.
Εκείνη τον αποκαλούσε τον «νονό» της. Καθόλου αδίκως. Ήταν ο άνθρωπος που την έφερε ουσιαστικά στο προσκήνιο, ανέδειξε το ταλέντο, έκανε το άστρο της να λάμψει και να μεσουρανήσει στην εποχή των supemodels. Οι δυο τους δούλεψαν μαζί για σχεδόν 30 χρόνια.
Από τις πιο iconic στιγμές τους ήταν η φωτογράφιση White Shirts: Six Supermodels, Malibu του 1988 για τη βρετανική Vogue (μαζί με τις Estelle Lefébure, Karen Alexander, Rachel Williams, Linda Evangelista, Christy Turlington) και ξανά για το ίδιο περιοδικό τον Ιανουάριο του 1990 στο ιστορικό εξώφυλλο με τις Naomi Campbell, Linda Evangelista, Christy Turlington, Cindy Crawford.
Εκείνο το εξώφυλλο είχε δει ο George Michael και την κάλεσε να παίξει στο βίντεο κλιπ του Freedom 90.
Είχε προηγηθεί η συμμετοχή της στο Skin Trade και στο Burning The Ground των Duran Duran, ενώ ακολούθησε εκείνη στο Make Me Bad των μεταλάδων Korn.
«Δεν πούλησα ποτέ την ψυχή μου»
Γεννημένη στο Αμβούργο από Εσθονή μητέρα και Γερμανό πατέρα, η Tatjana Patitz μεγάλωσε στο Skanör, παραθαλάσσια πόλη του νότου της Σουηδίας.
Το 1983, στα 17 της και ενώ συμμετείχε σε αγώνες ιππασίας, αποφάσισε να λάβει μέρος σε διαγωνισμό μοντέλων στη Στοκχόλμη. Κέρδισε την τρίτη θέση και το έπαθλο ήταν ένα ταξίδι στο Παρίσι με ορισμένου χρόνου συμβόλαιο με πρακτορείο μοντέλων. Εκεί, γνωρίστηκε με τον Lindbergh και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
«Η Tatjana ήταν πάντα το ευρωπαϊκό σύμβολο του σικ, σαν η Romy Schneider να συνάντησε τη Monica Vitti. Ήταν πολύ λιγότερο έντονη και προβεβλημένη από τις συναδέλφους της, αλλά πιο μυστηριώδης, ώριμη και αιθέρια. Ταυτόχρονα, ήταν τόσο μα τόσο γήινη και αυτό είχε τη γοητεία του», έχει δηλώσει χαρακτηριστικά η Anna Wintour, η σιδηρά κυρία της Vogue.
Πράγματι, η Patitz ήταν διαφορετική από τις συναδέλφους της, από τα άλλα supermodels της δεκαετίας του 1990. Δεν ακολούθησε ποτέ το ρεύμα. Δεν εγκαταστάθηκε ποτέ μόνιμα στις μητροπόλεις της μόδας, το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη.
Ήθελε να είναι κοντά στη φύση, τα ζώα και τα αγαπημένα της άλογα – ήταν άλλωστε δραστήρια ακτιβίστρια τόσο για τα δικαιώματα των ζώων, όσο και της ΛΟΑΤΚΙ + κοινότητας. Γι’ αυτό και επέλεξε ένα ησυχαστήριο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ένα ράντσο στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια.
«Δεν πούλησα ποτέ την ψυχή μου» είχε παραδεχτεί σε συνέντευξή της στη Vogue το 2020.
Η Tatjana Patitz πέθανε στις 11 Ιανουαρίου, στο σπίτι της. Έπασχε από καρκίνο του μαστού. Θα συνεχίσει να ζει μέσα από τον γιο της, Jonah Johnson (γεννήθηκε το 2004 από τον σύντομο γάμο της με τον Jason Johnson), «την πηγή ευτυχίας της» όπως τον είχε αποκαλέσει στην ίδια συνέντευξη, τους δύο σκύλους και τα άλογα της.
πηγή: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ / oneman.gr
