Τι ακριβώς συμβαίνει στην Παραλιακή, κάτω από τον Αλιμο; Από πέρυσι το καλοκαίρι που ο δήμαρχος Ανδρέας Κονδύλης διανοήθηκε να θίξει (ακροθιγώς) τα τεράστια συμφέροντα που ακμάζουν στην παραλία του δήμου του, βρίσκεται σε εξέλιξη μια φοβερή επιχείρηση μαφιόζικης επιβολής και κατατρομοκράτησης που δεν έχει προηγούμενο.
Για όσους δεν το θυμούνται, ο δήμαρχος απλώς προσπάθησε το προηγούμενο καλοκαίρι να συγκρατήσει λίγο τον απόλυτο εκτραχηλισμό της παραλιακής ζώνης σε μια άναρχη και ασύδοτη περιοχή ολονύχτιου ξεσαλώματος χωρίς κανόνες και όρια.
Δεν έκανε τίποτα τρομερό ο Κονδύλης, απλώς υπενθύμισε στους επιχειρηματίες των παραλιακών μαγαζιών ότι γύρω τους δεν βρίσκεται η ακατοίκητη έρημος της Νεβάδας όπως στο Λας Βέγκας, αλλά οικιστικές περιοχές όπου ζουν οικογένειες. Οτι δεν επιχειρούν στο μέσον ενός άδειου κάμπου, αλλά στις παρυφές μιας πόλης. Μα ήταν τόσο απλό.
Εξάλλου και αυτός από ξενυχτισμένους και μπαϊλντισμένους νοικοκυραίους δημότες του παρακινήθηκε και από παιδιά που έδιναν Πανελλαδικές αλλά ήταν αδύνατο να διαβάσουν. Τι ζήτησε τότε; Εφαρμογή του νόμου και μάλιστα πολύ ελαστικά. Να μη βαράνε μουσικές σε εκατοντάδες ντεσιμπέλ όλη νύχτα, να βάλουν ηχομονώσεις, να μη ρίχνουν βεγγαλικά στις τρεις τα ξημερώματα, να μην τραβά το γλέντι ως το πρωί, κάθε πρωί, και να υπάρχει μια στοιχειώδης τάξη.
Η Αστυνομία και η Ασφάλεια, αρμοδίως αλλά κυρίως ψιθυριστά, προειδοποίησαν τον δήμαρχο που άθελα του βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα: «Πρόσεξε, γιατί δεν ξέρεις με ποιους τα βάζεις. Τα λεφτά είναι πολλά, οι τύποι δεν έχουν μάθει να δέχονται υποδείξεις, τα μπραβιλίκια τα έχουν για πρωινό, τους υπουργούς τους έχουν φιλαράκια, ακούνε ότι ένας δήμαρχος τους βάζει προσκόμματα και τρίζουν τα δόντια. Θα σου κάνουν ζημιά, έχε τον νου σου». Αλλά κι ο Κονδύλης, άλλος τζόρας κι αυτός, στύλωσε τα πόδια: «Δεν με κρατάει κανένας από πουθενά, δεν κάνω πίσω».
Κοιτάζει τι γράφουν οι άδειες εστίασης, για πενήντα τετραγωνικά τραπεζοκαθίσματα λένε, εξακόσια έχει καταλάβει το κάθε μαγαζί. Κοιτάζει αν έχουν πληρώσει τα δημοτικά τέλη, έστω για αυτά τα πενήντα τετραγωνικά, όλα είναι χρωστούμενα για χρόνια. Ψάχνει τους ιδιοκτήτες κάθε άδειας, βρίσκει εταιρείες πίσω από άλλες εταιρείες που ανήκουν σε τρίτες εταιρείες και σε παρένθετα πρόσωπα. Το απόλυτο νομικό χάος, αλλά με κάποιον μαγικό τρόπο, όλα τα μαγαζιά φαίνεται να καταλήγουν σε έναν κοινό αόρατο ιδιοκτήτη.
Τους ρίχνει τα ανώτατα πρόστιμα που ορίζει ο νόμος για σωρεία παραβάσεων, κανένας δεν πληρώνει, τα μαγαζιά συνεχίζουν να δουλεύουν, όμως το πράγμα παίρνει άλλη τροπή. Η ιδιότυπη και πάμπλουτη κλίκα υπερασπίζεται με κάθε τρόπο τα ζωτικά της συμφέροντα. Στρατιές καλοπληρωμένων δικηγόρων, αυτοφωράκηδες και φουσκωτοί την υπηρετούν.
Αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα στον Αλιμο. Το mail του Κονδύλη και των δημοτικών του συμβούλων γεμίζει από απειλητικά μηνύματα, τηλέφωνα χτυπούν τις νύχτες στα σπίτια τους, παρατηρούνται διαρρήξεις οικιών ευάλωτων συμβούλων χωρίς να τους πάρουν τίποτα, εκεί που περπατούν στον δρόμο, πλευρίζονται από κάτι αγνώστους με ξυρισμένους σβέρκους που τους ψιθυρίζουν «σε ξέρουμε».
Παράλληλα, ένα ολόκληρο ακροδεξιό και χρυσαυγίτικο «δημοσιογραφικό» λουμπεναριό από γνωστές και μη εξαιρετέες φάτσες που η δουλειά τους είναι οι εκβιασμοί, συνασπίζεται ξαφνικά εναντίον του Κονδύλη. Ποιος τους μάζεψε όλους μαζί, ποιος τους τροφοδοτεί, ποιος τους συντονίζει, ποιος τους πληρώνει;
Χρυσαυγίτικες, ακροδεξιές και ψεκασμένες ιστοσελίδες γράφουν ανήκουστα πράγματα για τον δήμαρχο, ιλουστρασιόν εφημερίδες αγνώστων εκδοτών εμφανίζονται και μοιράζονται αφειδώς με τίτλους που προκαλούν ανατριχίλα. Οτι ο Κονδύλης είναι απατεώνας, κλέφτης, μαστροπός, παίρνει μέρος σε όργια σε βίλες, έκλεψε κάποιο στέγαστρο προ δεκαετίας (!), κάνει απευθείας αναθέσεις (οι έλεγχοι δεν βρήκαν καμία), σκορπά τα λεφτά των δημοτών σε πίνακες ζωγραφικής (φτιάχνει τη μεγαλύτερη δημοτική πινακοθήκη στην χώρα, που θα στεγαστεί στην καινούργια μαρίνα), έχει offshore στην Κύπρο (όπου δεν υπάρχουν offshore), πετάει στον δρόμο παιδάκια από βρεφονηπιακούς σταθμούς και άλλα φοβερά και τρομερά.
Κρατικοί έλεγχοι μπαινοβγαίνουν διαρκώς στο δημαρχείο ύστερα από ανώνυμες καταγγελίες και φεύγουν άπρακτοι ζητώντας συγγνώμη, ενώ την περασμένη βδομάδα μια έφοδος που έγινε σε αποθήκη αποκάλυψε 60.000 ιλουστρασιόν εφημερίδες άγνωστου εκδότη, μέσα σε σελοφάν παρακαλώ, έτοιμες να διαμοιραστούν δωρεάν σε κάθε σπίτι και μαγαζί.
Ποιος πληρώνει όλο αυτό το χρήμα; Επειδή ο Κονδύλης βγαίνει με σχεδόν 70%, είναι κοινό μυστικό στον Αλιμο ότι «κάποιοι» έχουν βγει στη γύρα και αναζητούν αντίπαλό του που θα κατέβει στις εκλογές έχοντας αμέριστη υποστήριξη πανίσχυρων παραγόντων και όσο χρήμα τραβάει η καρδιά του. Αρκεί να γκρεμίσει τον νυν δήμαρχο ή έστω να τον ψαλιδίσει και να τον περιορίσει.
Κάτι πρέπει να γίνει εκεί στα νότια πριν τα πράγματα φθάσουν στο απροχώρητο. Ο δήμαρχος μπορεί να υπερασπίζεται τη νομιμότητα και τη στοιχειώδη ησυχία των κατοίκων του, η κλίκα της Παραλιακής όμως δεν τα βάζει με τον Κονδύλη προσωπικά. Τα βάζει με το κράτος και όλες τις βαθμίδες της αυτοδιοίκησης για να καταστεί μακροπρόθεσμα τελείως ανεξέλεγκτη.
Τα πέντε εκατομμύρια κάτοικοι και τα άλλα πέντε εκατομμύρια τουρίστες της πρωτεύουσας κάπου πρέπει να ξεφαντώνουν, να ξεσαλώνουν, να ξοδεύουν. Τα συμφέροντα της νύχτας διεκδικούν και προσπαθούν να επιβάλλουν μια δική τους ζώνη όπου κανένας δεν θα τολμά να μπει. Φτιάχνουν με το στανιό ένα κατάδικό τους κρατίδιο, με όλα τα παρεπόμενα τέτοιων κρατιδίων. «Είναι πολλά τα λεφτά, Αρη».
Αν δεν μπει τώρα φραγμός, σε δύο χρόνια θα είναι πολύ αργά. Με το Ελληνικό παραδίπλα, με τετραπλάσια χωρητικότητα της καινούργιας μαρίνας Αλίμου, με τη διαρκή αναβάθμιση των νοτίων προαστίων και με την αύξηση του τουρισμού στην Αττική, αν δεν ληφθούν τώρα μέτρα, σύντομα το «αυτόνομο κράτος» από τον Φλοίσβο έως τον Αγιο Κοσμά θα είναι το ιδανικό σκηνικό για να γυριστεί ο ελληνικός «Νονός».
Πηγή: Δημήτρης Ευθυμάκης / Protagon.gr
