Tο Σάββατο, 27 Ιουλίου, στην Γ’ Μαρίνα Γλυφάδας, στο πλαίσιο του ετήσιου Φεστιβάλ Γλυφάδας, παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία το έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου, ” Ο Ποπολάρος“, σε σκηνοθεσία Έλλης Βοζικιάδου.
Η ‘Ελλη Βοζικιάδου σκηνοθέτησε και μαζί χαρτογράφησε με μεγάλη ευκρίνεια και λεπτομέρεια, τα ήθη, τα έθιμα και κυρίως τους χαρακτήρες εκείνης της εποχής (19ος αιώνας) στα Επτάνησα. Ως γνωστόν, ειδικά εκείνα τα χρόνια, οι κοινωνικές κάστες είχαν τρομερή σημασία και καθόριζαν κάθε λογής ανθρώπινες συναναστροφές.
‘Ενα έργο του 1913, το οποίο περιγράφοντας τη ζωή και την κοινωνία της Ζακύνθου στα τέλη του 19ου αιώνα, έρχεται και δένει τέλεια με τη σημερινή εποχή, ως θεατρικό κείμενο που θίγει και καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας και κυρίως τις διακρίσεις που τη διέπουν διαχρονικά.
Ο “Ποπολάρος“, λέξη που προέρχεται από την ιταλική γλώσσα και σημαίνει ο “δημώδης”, ο “χαμηλού κοινωνικού επιπέδου και υποστάθμης”, μέσα από το έργο αυτό, γίνεται βαθμιαία, στο όνομα της αγάπης, ο ερωτευμένος επαναστάτης ο οποίος εκφράζοντας τη βούληση του λαού, σπάει τα στεγανά της αριστοκρατίας, έχοντας το θάρρος της γνώμης του και διεκδικώντας τα δικαιώματά του χωρίς κανέναν απολύτως συμβιβασμό.
Σε μια υπαίθρια, πανέμορφα διακοσμημένη σκηνή, όλος ο θίασος, με κοστούμια εποχής, μας ταξίδεψε πίσω στον χρόνο και ταυτόχρονα μας θύμισε κάποιες βασικές ηθικές και ανθρώπινες αξίες οι οποίες πρέπει πάντοτε να διέπουν μια υγιή κοινωνία. Η ‘Ελλη Βοζικιάδου σκηνοθέτησε και μαζί χαρτογράφησε με μεγάλη ευκρίνεια και λεπτομέρεια, τα ήθη, τα έθιμα και κυρίως τους χαρακτήρες εκείνης της εποχής στα Επτάνησα. Ως γνωστόν, ειδικά εκείνα τα χρόνια, οι κοινωνικές κάστες είχαν τρομερή σημασία και καθόριζαν κάθε λογής ανθρώπινες συναναστροφές.
Ο ήρωάς μας, ο Ζέπος Μεμπονάρης (Βασίλης Ασημάκης), ένας απλός άνθρωπος του λαού, κοινώς ένας ταπεινός ποπολάρος, όταν ερωτεύεται την αριστοκράτισα Έλντα Ντι Μάρα (Μαρίνα Μπασέτα), διαπράτει ένα τεράστιο κοινωνικό “αμάρτημα”. Στη συνέχεια όμως, κάνοντας την προσωπική του ανταρσία, κατορθώνει να βγει νικητής και να σπάσει τα αόρατα δεσμά μιας ασφυκτικής ηθικής. Και οι δύο ηθοποιοί, εντυπωσίασαν και συγκίνησαν ιδιαίτερα με τα νιάτα, τη φρεσκάδα, το πάθος και το επί σκηνής ταλέντο τους.
Μέσα σε όλη αυτή την ορμή της νεανικής ηλικίας, παλεύοντας για το αναφαίρετο δικαιώμα της ισότητας, ο Ζέπος βρίσκει ως σύμμαχο και βοηθό τον πρώην “ποπολάρο” θείο του, τον γιατρό Μαρινέρη, τον οποίο υποδύθηκε ο σπουδαίος ερμηνευτής Ζανό Ντάνιας.
Συνδυάζοντας με εκπληκτική μαεστρία το δραματικό με το κωμικό στοιχείο, ο έμπειρος αυτός ηθοποιός, έγινε ένας ιδιαίτερα αγαπητός χαρακτήρας, που κατόρθωσε να σταθεί επιτυχημένα τόσο ως σεβάσμιος και από μηχανής θείος (και όχι Θεός), όσο και ως μπράβος Αυγουστής, σε δεύτερο ρόλο. Δύο εντελώς διαφορετικοί θεατρικοί ρόλοι, δύο ξεχωριστοί χαρακτήρες, που αποδεικνύουν την υποκριτική ευελιξία και το ταλέντο του καλλιτέχνη μας.
Η Μαρία Συμεών, ως σύζυγος του γιατρού Μαρινέρη και η Δέσποινα Πανελίδου ως κοντεσίνα Ντι Μάρα (μητέρα της Έλντας), εκφραστικές και κομψές στους ρόλους τους, ταίριαξαν απόλυτα ως δυναμικό με το έντονο εκτόπισμα του Ζανό Ντάνια, όσο και με την επιβλητική παρουσία του Γιάννη Λεβέντη, ο οποίος υποδυόταν τον κόντε Ντι Μάρα. Τόσο ο Γιάννης Λεβέντης όσο και ο Αντρέας Αποστόλου που ερμήνευσε τον μίστερ Μπράουν, τον επίδοξο και τέλειο γαμπρό σύμφωνα με τη γνώμη της οικογένειας Ντι Μάρα για την Έλντα, μαζί με τον Ζανό Ντάνια, αποτέλεσαν το πιο δυναμικό ερμηνευτικό τρίο. Ξεσηκωτικές ατάκες, λαμπερές παρουσίες, πολύ καλές υποκριτικές δυνατότητες.
Στο αντίπαλο δέος, οι γυναικείες παρουσίες του έργου, άγγιξαν το κοινό με την ομορφιά, το εκτόπισμα και την κομψότητα που ανέδειξαν. Μαζί με τη Μαρία Συμεών, τη Δέσποινα Πανελίδου και φυσικά τη Μαρίνα Μπασέτα, η παρουσία της Έλλης Λορέντη και της Ίριδας Ανδιοπούλου ως ξαδέρφες, ήρθε να ομορφύνει ακόμα περισσότερο την πολύχρωμη και καλαίσθητη αυτή γυναικεία παρέα.
Με την υπέροχη μουσική του Διονύση Κούτση, αφήσαμε τις νότες να μας ταξιδέψουν σε ένα μαγικό μονοπάτι όπου παρελθόν και παρόν συναντήθηκαν και γέμισαν με τέχνη την καλοκαιρινή αυτή βραδιά του Σαββάτου. Πλήθος απλού κόσμου αλλά και πολλοί επώνυμοι τίμησαν με την παρουσία τους την παράσταση αυτή, ενθουσιασμένοι με την καλλιτεχνικά καλοδουλεμένη σκηνοθεσία και τις πανέμορφες ερμηνείες των πρωταγωνιστών.
Τέτοιες καλλιτεχνικές βραδιές όπως αυτή που ζήσαμε, μένουν πάντοτε ως νοσταλγικές, καλοκαιρινές στιγμές, οι οποίες μας φέρνουν κοντά στο πιο αθάνατο αγαθό της ανθρώπινης ύπαρξης και ιστορίας. Της τέχνης, ανά τους αιώνες και τις εποχές. Ευχαριστούμε θερμά την υπέροχη αυτή θεατρική ομάδα, η οποία με τόσο όμορφο τρόπο μας θύμισε όλο αυτό, και της ευχόμαστε μόνο τα καλύτερα για το μέλλον. Ανυπομονούμε να βρεθούμε σε μια άλλη παράστασή της το συντομότερο δυνατόν!
πηγή: kallitexnes.gr
