Ήταν ένας μύθος της παρανομίας. Πέρασε πολλά χρόνια πίσω από τα κάγκελα, απέδρασε περισσότερες φορές από κάθε άλλον. Ο Βαγγέλης Ρωχάμης, που χθες άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο της Χαλκίδας, ήταν μονίμως στο στόχαστρο των αρχών, αλλά είχε κερδίσει τη συμπάθεια του κόσμου. Πώς έβλεπε ωστόσο ο ίδιος τα όσα είχε ζήσει;
Ο Έλληνας «πεταλούδας» 16 χρόνια πριν αποφυλακιστεί παραχώρησε την τελευταία του συνέντευξη μιλώντας για την ζωή του στις φυλακές, τις ληστείες αλλά αλλά και για την σύλληψη της κόρης του.
«Δεν μετανιώνω τίποτα»
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης μιλώντας στον Alpha, είχε εξομολογηθεί ότι «δεν μετανιώνω για τίποτα».
Ενώ «δικαιολόγησε» τις δράσεις του υπογραμμίζοντας ότι, «από μικρό παιδί έβλεπα γουέστερν και μου άρεσαν οι κακοί, τα παλικάρια».
Οι κινηματογραφικές αποδράσεις
Αναφερόμενος στις αποδράσεις του, ο Βαγγέλης Ρωχάμης, ανέφερε πως:
«Για να πάμε στο επισκεπτήριο περνούσαμε τουλάχιστον δέκα πόρτες. Άλλες ήθελαν κλειδιά και άλλες όχι. Όταν περνούσαμε από τη γραμματεία, είδα ότι τα κλειδιά ήταν περασμένα σε ένα ταμπλό. Όταν τα είδα την πρώτη φορά, φρόντισα να έχω ένα κομμάτι πλαστελίνης μαζί μου».
Η ενδυμασία… δικηγόρου και τα κλειδιά των κελιών
Ο ίδιος συνέχισε λέγοντας:
«Όταν πέρναγα από εκεί, συνήθως όταν επέστρεφε από τα Δικαστήρια, και είχα χρόνο δέκα λεπτά μέχρι να έρθει η σειρά μου, έπαιρνα ένα κλειδί. Πέρασαν δέκα μήνες, ίσως και χρόνος, για να πάρω τα 5 – 6 κλειδιά που χρειαζόμουν. Τα έδινα σε κάποιον έξω και μου τα έφτιαχνε. Το να ανοίξεις όλες τις πόρτες ήταν θέμα υπομονής. Τις δύο τελευταίες τις άνοιξαν μόνοι τους, από εκεί που έφευγαν οι δικηγόροι, γιατί έτσι έφυγα. Είχα ντυθεί σαν δικηγόρος».
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης αποκάλυψε ότι είχε βοήθεια από κάποιον φίλο, ο οποίος του είχε ανοίξει την πόρτα πριν από την κεντρική.
Η ζωή πίσω από τα κάγκελα
Μιλώντας για το πως έζησε πίσω από τα κάγκελα των φυλακών, ο Βαγγέλης Ρωχάμης ανέφερε πως πρωτοστατούσε στους αγώνες των κρατουμένων:
«Μπορούσα να οργανώνω τους κρατούμενους να είναι αγαπημένοι και διεκδικούσαμε όλοι μαζί περισσότερα δικαιώματα και καλύτερη ζωή στις φυλακές».
Η μοναδική «αποτυχία» για τον Έλληνα «πεταλούδα» ήταν το διάστημα που βρισκόταν στις φυλακές της Κέρκυρας:
«Το ’81 είχαμε καταλάβει επί έναν μήνα τη φυλακή. Μέχρι και τα υπόγεια ελέγχαμε. Η μόνη φορά που δεν πέτυχε εξέγερση ήταν στην Κέρκυρα, όπου και κάηκε ολοσχερώς το κτίριο, χωρίς ωστόσο να τραυματιστεί κανείς από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους!».
«Δεν με αντιπαθούσαν οι ένστολοι»
Ο μετρ των αποδράσεων εξομολογήθηκε επίσης ότι οι ένστολοι δεν τον αντιπαθούσνα.
Συγκεκριμένα ανέφερε ότι οι αστυνομικοί «έκαναν απλά τη δουλειά τους».
Η μόνη φορά όπου ο Βαγγέλης Ρωχάμης «συγκρούστηκε» με τους αστυνομικούς ήταν όταν η ΕΛ.ΑΣ συνέλαβε την κόρη του, που όπως έλεγε ο ίδιος συνέβη «για να τον εκβιάσει».
Τα χρήματα από τις ληστείες και η βοήθεια
Τέλος, ο Βαγγέλης Ρωχάμης αποκάλυψε ότι η πιο επικερδής από τις ληστείες του ήταν αυτή από την οποία «έβγαλε» 60 εκατομμύρια δραχμές.
«Τα έτρωγα, τα έδινα… είχα βοηθήσει παιδάκια που είχαν καψίματα και ήθελαν πλαστικές, άλλα που χρειάζονταν εγχειρίσεις. Το να είσαι κακοποιός είναι “ακριβό σπορ”. Έπρεπε να νοικιάζω 12-13 διαμερίσματα ταυτόχρονα. Ήμουν υποχρεωμένος να πληρώνω ανθρώπους για να μου φέρνουν αυτοκίνητα, τα όπλα».
