Όσο και αν φαίνεται απίστευτο -καθώς είχαμε απογοητευτεί από τις επανειλημμένες αποτυχημένες προσπάθειες-, η DC έκανε το… θαύμα της! Κατάφερε να φτιάξει μια ανεπιτήδευτη και διασκεδαστική ταινία με κεντρικό χαρακτήρα έναν από τους λιγότερο γνωστούς υπερ-ήρωές της.
Ο λόγος για το Shazam!, ένα μείγμα εφηβικής κωμωδίας (στο ύφος του Big) και υπερηρωικής ταινίας (η ταινία μπορεί να συγκριθεί με τις πιο κωμικές απόπειρες της Marvel, όπως το Ant-Man για παράδειγμα).
Ο Μπίλι Μπάτσον είναι ένα ορφανό αγόρι που φεύγει από όλες τις ανάδοχες οικογένειες, σε μια προσπάθεια να βρει την μητέρα του. Στην καινούρια του ανάδοχη οικογένεια θα βρει τη στοργή, αλλά και τη… μαγεία, καθώς γίνεται ο εκλεκτός πρωταθλητής μιας ομάδας μάγων που του δίνουν υπεράνθρωπες δυνάμεις μόλις λέει τη λέξη «Σαζάμ». Ο Μπίλι, μαζί με τον κολλητό του τον Φρέντι, θα κληθούν να τα βάλουν με τον πρωταθλητή των Επτά Θανάσιμων Αμαρτημάτων, ο οποίος -τι άλλο;- απειλεί την ανθρωπότητα.
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Και εδώ η έναρξη της ταινίας είναι ένα έξυπνο παιχνίδι με τους χαρακτήρες που πρόκειται να δούμε στη συνέχεια. Κι αυτό γιατί το αγόρι που ταπεινώνεται από τον πατέρα του, δεν είναι ο ήρωάς μας -όπως ίσως φανταζόμασταν.
Πατώντας στα χνάρια ταινιών όπως το Big με τον Τομ Χανκς (η ταινία περιλαμβάνει μέχρι και μια σκηνή που αποτελεί φόρο τιμής στο Big και η οποία περιλαμβάνει ένα πολυκατάστημα και ένα πιάνο δαπέδου), το Shazam! παρακολουθεί τις εναλλαγές του Μπίλι από παιδί σε ενήλικα. Η ιστορία του εφήβου συγκινεί, αλλά είναι οι στιγμές που εμφανίζεται ο ενήλικας Μπίλι που η ταινία βρίσκεται σε μεγάλα κέφια. Ο γνωστός κυρίως από τηλεοπτικές δουλειές, Ζάκαρι Λέβι, βάζει τα γυαλιά σε πολλά πρωτοκλασάτα ονόματα, δείχνοντας ότι καμιά φορά αρκεί ο σωστός άνθρωπος στον σωστό ρόλο για να απογειωθεί μια ταινία. Ο Λέβι είναι η ψυχή του Shazam! κυρίως στις σκηνές που προσπαθεί να κατανοήσει τις νέες του δυνάμεις και να ξεφύγει από την ψυχοσύνθεση του παιδιού. Εντάξει, ερμηνεύει τον ρόλο του με μια υπερβολή που είναι απαραίτητη για να τονιστεί το κωμικό στοιχείο.
Στο πλευρό του βρίσκουμε τον Τζακ Ντίλαν Γκρέιζερ (It) στον ρόλο του κολλητού Φρέντι, ενώ ο Μαρκ Στρονγκ ερμηνεύει τον «κακό» της ταινίας, κάνοντας αυτό που τον έχουμε ξαναδεί να κάνει άπειρες φορές.
Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Σάντμπεργκ (Lights Out) ξεφεύγει από τα όρια της ταινίας τρόμου και δείχνει ότι έχει ταλέντο. Είναι το σενάριο, όμως, εκείνο που κάνει όλο το εγχείρημα τόσο αναπολογητικά fun. Ατάκες που προκαλούν αβίαστα το γέλιο και πλοκή που σε κρατάει σε εγρήγορση. Χωρίς να γίνεται κάτι τρομερά πρωτότυπο, συστήνει και εξελίσσει χαρακτήρες για τους οποίους ενδιαφέρεσαι και θέτει τις βάσεις για μια πραγματικά συναρπαστική σειρά ταινιών (υποθέτουμε θα ακολουθήσουν και άλλες ταινίες, ειδικά εάν συλλογιστούμε τη σκηνή του φινάλε).
πηγή: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΤΕΛΛΑΚΗ / cinepivates.gr
