Η σχεδιαστική προσέγγιση απορρέει από μια χορογραφία απολλώνιων και διονυσιακών καλλιτεχνικών ενορμήσεων, συνδυασμένων με μια αντικειμενοστρεφή φιλοσοφική στάση (OOO,Object Oriented Ontology), βάση της οποίας τα αντικείμενα τοποθετούνται στο επίκεντρο της προσοχής. Και όλα τα παραπάνω μεταφράζονται σε μια ιδιαίτερα φορμαλιστικής προτεραιότητας αρχιτεκτονική γλώσσα.
Στόχος είναι η διέγερση των αισθήσεων του θεατή μέσα από κάποια αισθησιακή, ρυθμική, μορφοπλαστική λογική του design. Κατά συνέπεια, προτείνεται η αρχιτεκτονική να είναι πιο διασκεδαστική και να σταματήσει να είναι προϊόν ενδιαφέροντος μόνο στενών ακαδημαϊκων κύκλων, αλλά να γίνει άρρηκτα συνδεδεμένη με την ποπ κουλτούρα.
Το συγκεκριμένο έργο ξεκίνησε επίσημα με ένα βίντεο κλιπ, που έγινε ένα είδος βάσης και ήταν το πρώτο θέμα συζήτησης μεταξύ πελάτη και αρχιτέκτονα. Το βίντεο κλιπ “star-boy” εισήλθε τη στιγμή που ξεκίνησε ο καθορισμός του στιλ και της ταυτότητας του έργου.
Το έργο βρίσκεται σε ένα προηγουμένως ανοιχτής διάταξης κτίριο, που περιβάλλεται από γυάλινες προσόψεις τύπου loft στην περιοχή της Γλυφάδας στην Αθήνα.
Το κτίριο απλώνεται σε τέσσερα επίπεδα: στο υπόγειο βρίσκεται ο χώρος στάθμευσης, οι αποθήκες και ο χώρος των μηχανημάτων. Στο επίπεδο του εδάφους είναι η είσοδος. Ο πρώτος όροφος στεγάζει το σαλόνι.
Κατά την είσοδο, το πρώτο πράγμα που παρατηρείται είναι ο φωτισμένος στύλος, που λειτουργεί ως ένα είδος βέλους, επισημαίνοντας πού είναι το σημείο ελέγχου αυτής τής τελευταίας τεχνολογίας “έξυπνης κατοικίας”. Ένα από τα κύρια στοιχεία σχεδιασμού στο καθιστικό είναι η μονάδα που περιλαμβάνει τηλεόραση, τζάκι και αποθηκευτικό χώρο. Η οροφή αντιμετωπίζεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργεί ένα συνεχές γραμμικό φως και σχηματίζει κάποιες δυναμικές επιφάνειες στη μέση.
Το κύριο κομμάτι της οροφής δημιουργεί ένα στοιχείο αυτόνομης φόρμας που μέσω της ύπαρξής του ρυθμίζει την ατμόσφαιρα φωτισμού του καθιστικού. Το μπαρ του καθιστικού ακολουθεί την ίδια σχεδιαστική “γλώσσα” και ταυτόχρονα εστιάζει την προσοχή στη δημιουργία ισορροπίας των όγκων μέσα στο χώρο. Τα παραπάνω είναι προϊόντα της εσωτερικής ερμηνείας από τη φουτουριστική ατμόσφαιρα και αισθητική, που εντοπίζεται στο κλιπ.
Τα υπνοδωμάτια βρίσκονται στο δεύτερο όροφο. Η κεντρική ιδέα σχετικά με τα υπνοδωμάτια κινείται γύρω από καθαρές μίνιμαλ γραμμές, συνδυασμένες με τη ζεστασιά που πηγάζει από το ξύλινο δάπεδο, το οποίο αρχίζει να καταλαμβάνει και κατακόρυφες επιφάνειες. Έτσι, γίνεται η προσπάθεια να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα ταυτόχρονα οικεία και φουτουριστική μέσα σε έναν χώρο καθαρά προσανατολισμένο ως προς το design. Πρόκειται για μια τελευταίας τεχνολογίας “έξυπνη κατοικία”, που επιτρέπει στο χρήστη να έχει τον απόλυτο έλεγχο του σπιτιού.
Ο έλεγχος του σπιτιού που περιλαμβάνει λειτουργίες όπως των φώτων και της έντασής τους, της θερμοκρασίας των διαφόρων ζωνών του σπιτιού, της χρήσης του τζακιού, της αλλαγής θέσης των κουρτινών, της τηλεόρασης και του ηχοσυστήματος, καθώς και της ασφάλισης και απασφάλισης του χώρου ελέγχεται από ένα απλό χειριστήριο. Επιτρέπει επίσης τη δημιουργία προκαθορισμένων τρόπων λειτουργίας όλων των παραπάνω.
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ως επί το πλείστον για το έργο ήταν αυτοεπιπεδούμενα γυαλιστερά τσιμεντοκονιάματα, ξύλο και λακαρισμένο ξύλο σε λευκές αποχρώσεις, τεχνολογία CNC, που επιτρέπει ακρίβεια και καθιστά δυνατή τη κατασκευαστική πολυπλοκότητα, ενώ συγχρόνως μειώνει την προσπάθεια κατά την κατασκευή.
πηγή: Σμυρλής Γιώργος / GSARC, ktirio.gr
