Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης, σε μία από τις ελάχιστες συνεντεύξεις του, μιλάει στο SDNA για πολλούς και για πολλά. Για τα σωστά και τα λάθη της καριέρας του, για τους «αιώνιους», για τον Ιωνικό Νικαίας, με τον οποίο επιστρέφει στην δράση, καθώς και για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Οσοι ασχολούμαστε με το μπάσκετ (και όχι μόνο), πάντα θα μας συνοδεύει το γιατί ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης δεν έκανε την καριέρα, που πιστεύαμε ότι θα μπορούσε να κάνει. Πιστεύαμε και ίσως όχι αδικαιολόγητα ότι θα έπρεπε να περάσει το κατώφλι του ΝΒΑ. Και να γράψει πολλά χιλιόμετρα στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.
Ο ίδιος δεν συμφωνεί με όλα αυτά. Θεωρεί ότι έκανε πολλά πράγματα στο κυρίως πιάτο της καριέρας του. Και λέμε κυρίως πιάτο της καριέρας του, γιατί αυτή δεν έχει ολοκληρωθεί.
Πριν απο τρία χρόνια στον Απόλλωνα Πάτρας έπαιξε ελάχιστα, καθώς τραυματίστηκε σοβαρά. Στη συνέχεια, στα Τρίκαλα η παρουσία του θύμισε παλιότερες εποχές, όταν είχε και πάλι πολλά κιλά πάνω του. Για ένα χρόνο, τον τελευταίο, εξαφανίστηκε. Δεν τον είδαμε πουθενά. Αλλά δεν χάθηκε οριστικά από το μπάσκετ.
Στα 34 του χρόνια πάει για νέο ξεκίνημα στον Ιωνικό Νικαίας, ο οποίος, μετά από 32 χρόνια, επέστρεψε στην Α1. Ο θηριώδης σέντερ δηλώνει αποφασισμένος να τα καταφέρει και να δικαιώσει την εμπιστοσύνη του ισχυρού άνδρα των Νικαιωτών, Βαγγέλη Τσάπα.
Ολα βέβαια φαίνονται στο παρκέ. Εκεί είναι ο καθρέφτης, όπως μας είπε και ο ίδιος ο «Σόφο», στο πλαίσιο της συνέντευξης, που παραχώρησε στο SDNA, λίγο μετά την συμφωνία του με την ομάδα της Νίκαιας.
Πήγαμε και τον βρήκαμε στο «Darling» του Πειραιά. Είχε να μας πει πολλά, Μα πάρα πολλά. Για τον εαυτό του πάνω από όλα, για τους «αιώνιους», για τον Αργύρη Πεδουλάκη και τον Ταϊρίς Ράις, αλλά και για την οικογένεια Αντετοκούνμπο.
Είναι έκπληξη για πολλούς το γεγονός ότι επιστρέφεις στην ενεργό δράση, μετά από περίπου ένα χρόνο και την (τελευταία) παρουσία σου στα Τρίκαλα. Γιατί σε χάσαμε τόσο καιρό και γιατί αποφάσισες να επιστρέψεις στα 34 σου χρόνια;
«Κατ’ αρχάς είχα πάθει σοβαρή ζημιά στον Απόλλωνα Πατρών με τον τραυματισμό στον αχίλλειο. Ηταν δύσκολος τραυματισμός. Σκεφτόμουν να σταματήσω εκείνη την στιγμή. Τελικώς και μετά από συζήτηση με τους δικούς μου ανθρώπους αποφάσισα να συνεχίσω. Την επόμενη χρονιά πήγα στα Τρίκαλα. Εκεί δεν πήγα καλά προετοιμασμένος. Πίστευα ότι θα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα εκεί, αλλά δεν ήταν. Μετά τα Τρίκαλα, ήξερα ότι χρειαζόταν διαφορετική προσπάθεια, ότι τα πράγματα δεν ήταν, όπως παλιά. Δεν μπορούσα να κάνω την ίδια δουλειά με την ίδια ευκολία. Και για αυτό το λόγο με βοήθεια πολλών ανθρώπων τριγύρω μου, βήμα, βήμα, κατάφερα να επανέλθω σε μία σχετικά καλή κατάσταση και να μπορώ να ενσωματωθώ σε μία ομάδα και να βοηθήσω».
Για να μην κρυβόμαστε και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, στα Τρίκαλα εμφανίστηκες σε άσχημη κατάσταση.
«Αλήθεια είναι αυτό. Είχα πολλά περισσότερα κιλά. Και δεν είχα κάνει αρκετά καλή δουλειά στο πόδι μου με αποτέλεσμα να προκληθεί ένας ακόμη τραυματισμός. Δεν έκανα την δουλεια, που θα έπρεπε να κάνω, ώστε να μπω στο παρκέ έτσι, όπως θα έπρεπε να μπω και για αυτό είχαμε το αποτέλεσμα, που είχαμε».
Μετά τα Τρίκαλα, πολλοί πίστεψαν ότι σταματάς το μπάσκετ. Τι έγινε ακριβώς μέχρι σήμερα, οπότε και σε ξαναβλέπουμε;
«Πείσμωσα με αυτό, που έγινε στα Τρίκαλα. Δεν είχα εμφανιστεί ποτέ με τέτοια άσχημη εικόνα. Δεν μου άρεσε ο τρόπος, που εμφανίστηκα. Ετσι αποφάσισα να δουλέψω πολύ. Ο πρώτος στόχος μου ήταν να οχυρώσω τα πόδια μου, να δυναμώσω. Και μετά αφοσιώθηκα στα τρεξίματα, στη φυσική κατάσταση, στο βάρος μου. Βέβαια θέλω ακόμη δουλειά για να φτάσω στο σημείο, που βρισκόμουνα, και να προσφέρω αυτά, που μπορώ να προσφέρω, αλλά θεωρώ ότι τώρα με τον Ιωνικό και την δουλειά, που θα γίνει, θα είμαι όπως θέλω να είμαι στην έναρξη του πρωταθλήματος».
Για να καταλάβει καλύτερα ο κόσμος, που έχει καιρό να σε δει, σε ποιο επίπεδο ετοιμότητας βρίσκεσαι;
«Μπορώ να παίξω ακόμη και σήμερα, που μιλάμε, στην Α1. Τώρα, όμως, είμαι περίπου στο 50%. Το θέμα είναι ότι δεν ήθελα ένας τραυματισμός να μου κόψει το μπάσκετ. Θέλω να αποσυρθώ από το μπάσκετ με τον δικό μου τρόπο, Το κομμάτι, που θα μου προκαλέσει ευχαρίστηση είναι τα παιδιά μου, που έχουν μεγαλώσει και καταλαβαίνουν καλύτερα πλέον, να με δουν στο γήπεδο να παίζω. Και θέλω να παίξω καλά. Οσα παιχνίδια μου έχουν απομείνει, θέλω να τα παίξω ευχάριστα. Χωρίς αυτό το μεγάλο άγχος, που υπάρχει πάντα στο υψηλότερο επίπεδο. Ο Ιωνικός θέλει να κάνει μία καλή χρονιά στην Α1 και θέλω να βοηθήσω σε αυτή την προσπάθεια».
Πως προέκυψε ο Ιωνικός; Είχαμε ακούσει ότι θα συμμετάσχεις στην προετοιμασία του Ολυμπιακού, αργότερα είδαμε ότι θα ξεκινήσεις με την Μακάμπι. Τι έγινε τελικά;
«Ο πρόεδρος του Ιωνικού, Βαγγέλης Τσάπας, μου μίλησε. Εχω ακούσει πολλά καλά λόγια για την δουλειά, που έχει κάνει και στον Φάρο και στον Ιωνικό. Και έτσι δεν βρήκα λόγο να απαντήσω αρνητικά. Πιστεύω ότι είναι το τέλειο μέρος για μένα να ξαναβρώ τα πατήματά μου, να βοηθήσω και την ομάδα στην επιστροφή της στην Α1. Θα έχω βέβαια δίπλα μου και τον Λουκά (σ.σ. Μαυροκεφαλίδης), με τον οποίο γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Είμαστε χρόνια φίλοι, καταλαβαινόμαστε. Μου έχει πει τα καλύτερα λόγια. Και πολλοί άλλοι αθλητές μου έχουν πει τα καλύτερα για τον πρόεδρο, για το πως δουλεύει η ομάδα. Ο Γάιος Σκορδίλης είναι ένας από αυτούς. Ηταν λοιπόν μία εύκολη απόφαση για μένα».
Για την Μακάμπι και τον Ολυμπιακό δεν μας είπες…
«Με την Μακάμπι έχω ιδιαίτερη σχέση. Φιλική σχέση. Την αγαπάω πάρα πολύ την ομάδα, αγαπάω τους ανθρώπους εκεί. Πιστεύω ότι νοιώθουν το ίδιο και αυτοί για μένα. Και γνωρίζοντας το γεγονός ότι προσπαθώ να επιστρέψω, θέλησαν να με βοηθήσουν και να βρεθώ στη προετοιμασία. Θα ήταν καλό για μένα να το κάνω, αν δεν είχα την πρόταση από τον Ιωνικό. Το Τελ Αβίβ είναι ένα μέρος, που το ξέρω. Ξέρω τον οργανισμό, ξέρω πως δουλεύουν. Είναι και ο κόουτς ο Σφαιρόπουλος εκεί, θα ήταν πιο εύκολο για μένα, αφού είχαμε συνεργαστεί στον Ολυμπιακό. Με έχει κοουτσάρει και στα σχολικά, όταν ήμουν στο Αριστοτέλειο. Εγινε μία συζήτηση, αλλά όχι τίποτα παραπάνω. Στο στυλ, δηλαδή, αν δεν έχω κάτι, να με βοηθήσουν. Αλλά προέκυψε ο Ιωνικός».
Πάμε στο βαθύ παρελθόν. Σε θυμάμαι όταν ήσουν 15 ετών και έκανες την πρώτη σου εμφάνιση με τον Ηρακλή κόντρα στον Πανιώνιο. Στο τζάμπολ ήσουν με τον Κώστα Μάγλο. Είχαμε ακούσει πολλά μέχρι τότε και περιμέναμε να σε δούμε με ανυπομονησία. Ολοι πιστεύαμε ότι θα κάνεις κάτι πολύ καλό στο ΝΒΑ. Τι έγινε ή τι δεν έγινε και δεν είχαμε το αναμενόμενο αποτέλεσμα;
«Να πω κάτι και με αφορμή συν τοις άλλοις όλο αυτό, που γίνεται με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Καθόμαστε και συζητάμε όλος ο κόσμος για το ΝΒΑ και έχει ο καθένας άποψη για αυτό το κομμάτι. Παιδιά, ο Γιάννης έχει τρομερά προσόντα, είναι τρομερό παιδί, αλλά δεν είναι αποτέλεσμα της ελληνικής σχολής μπάσκετ. Δεν είναι δικό μας αποτέλεσμα. Δεν τον φτιάξαμε εμείς τον Γιάννη. Ο Γιάννης αν καθόταν εδώ, ουδείς ξέρει πως θα είχε εξελιχθεί. Οι Μπακς τον πήραν σε μικρή ηλικία και τον έριξαν στα βαθιά. Και βγήκε. Στην Ελλάδα έχουμε βγάλει πάρα πολλούς παίκτες, που βάσει προσόντων θα μπορούσαν να παίξουν στο ΝΒΑ. Δεν έχουμε, όμως, την σωστή διαδικασία, την τεχνογνωσία, ώστε να τους στείλουμε στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να καθόμαστε να μιλάμε για ΝΒΑ».
Απλά σου λέω για το ΝΒΑ, επειδή είχες τα προσόντα, έγινες ντραφτ από τους Κλίπερς, έκανες πολλά πράγματα, που μας έδειχναν ότι θα μπορούσες να παίξεις στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου.
«Καταλαβαίνω τι λες. Το ΝΒΑ είναι όνειρο για πολλούς. Εχώ ακούσει πολλά σχόλια, έχω διαβάσει άρθρα από συναδέλφους σου του στυλ τι θα μπορούσα να κάνω στο ΝΒΑ και που θα έπρεπε να φτάσω. Το θέμα, όμως, είναι ότι αυτό, που ήθελα να κάνω στο μπάσκετ, το έκανα. Να παίξω σε μεγάλα παιχνίδια, να παίξω σε μεγάλες ομάδες, να πάρω τίτλους. Για μένα, έχω μία γεμάτη καριέρα. Θα μπορούσα να κάνω περισσότερα; Σίγουρα. Πάντα μπορείς το παραπάνω. Να αποφύγω λάθη, που έκανα; Βέβαια, θα μπορούσα. Θα μπορούσα να κάνω καλύτερες επιλογές, να δουλέψω διαφορετικά, να δω κάποια πράγματα αλλιώς. Τώρα, που είμαι 34, ναι, μπορώ να τα πω αυτά. Στα 20, όμως, δεν μπορείς να τα πεις αυτά.
Δεν μπορεί, όμως, να πει κανείς ότι δεν έχω δουλέψει. Εχω δουλέψει πολύ, έχω περάσει αμέτρητες ώρες στο γήπεδο. Τα άτομα, που με ξέρουν, οι προπονητές και οι γυμναστές, που είχα, δεν νομίζω ότι μπορούν να πουν ότι ο Σοφοκλής τεμπέλιαζε. Δεν έχει βρεθεί κανείς να πει κάτι τέτοιο.
Αλλά επειδή μου αρέσει η αλήθεια, πρέπει να το πω το εξής: θα μπορούσα να φερθώ καλύτερα στο άθλημα, που με έχει βοηθήσει. Θα μπορούσα να έχω προσπαθήσει περισσότερο για να φτάσω πιο ψηλά. Καταλαβαίνω ότι άνθρωποι στην χώρα μας θα ήθελαν να με δουν πιο ψηλά, αλλά αυτό, που με τρελαίνει περισσότερο από όλα είναι ότι πολλοί πιστεύουν ότι χρωστάω κάτι σε κάποιον. Ολοι, που έχουμε καταφέρει κάτι, το κάνουμε επειδή το θέλουμε, αγαπάμε την χώρα μας και θέλουμε να την φτάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται, αλλά εντάξει.
Το πόσο ψηλά θα φτάσεις είναι ένα κράμα σωματικών προσόντων, θέλησης για δουλειά, ωριμότητας και περιβάλλοντος, στο οποίο θα βρεθείς. Αν κάτι από αυτά δεν ταιριάζει, το αποτέλεσμα δεν θα είναι αυτό, που θες».
Ποιο ήταν το καλύτερο περιβάλλον, που βρέθηκες; Σε ποια ομάδα πέρασες πιο καλά;
«Η Μακάμπι ήταν εκπληκτική ομάδα σε όλα τα επίπεδα. Από τον τρόπο, που θα φερθεί στους παίκτες, τι χρειάζεσαι, πως το χρειάζεσαι, κοιτάζει να είσαι καλά έξω από το γήπεδο ώστε να μπορέσεις να είσαι όσο πιο αποδοτικός μέσα στο παρκέ. Στην Μακάμπι δεν προσπαθούν να ελέγχουν τον παίκτη, γιατί θεωρούν ότι υπογράφουν επαγγελματίες. Αρα πρέπει να κάνεις την δουλειά σου και μετά είσαι ελεύθερος. Δεν θα είναι από πάνω σου για να σου πουν τι θα κάνεις και τι δεν θα κάνεις. Αν δεν μπορείς να προσαρμοσθείς, σε αποβάλλει ο οργανισμός.
Ο Ολυμπιακός ήταν η πρώτη μου επαφή με ομάδα τέτοιου υψηλού επιπέδου. Τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Οταν εγώ πήγα, οι Αγγελόπουλοι μόλις είχαν έρθει και προσπαθούσαν να οργανώσουν την ομάδα. Και θα είναι άδικο να πω για την οργάνωση του Ολυμπιακού, γιατί ήταν κάτω από σκληρή ανακατασκευή. Οποιος θυμάται εκείνη την εποχή, θα θυμάται ότι ο Ολυμπιακός είχε πολύ κόσμο, που μιλούσε. Εβγαιναν προς τα έξω πάντα τι γινόταν στα αποδυτήρια. Ηταν περίεργα τα πράγματα. Αυτό, όμως, που έχω να πω είναι ότι οι Αγγελόπουλοι είναι άνθρωποι, που πονάνε την ομάδα, θέλουν πάντα το καλύτερό της. Και εμένα με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ. Αλλά αν διάλεγα μία ομάδα, την Μακάμπι, ναι. Ηταν το πρώτο μέρος, που πήγα, η πρώτη χρονιά, που ευχαριστήθηκα τόσο πολύ το μπάσκετ».
πηγή: ΤΟΛΗΣ ΚΟΤΖΙΑΣ / sdna.gr
