Ένα οδοιπορικό στην επικράτεια των αθεράπευτα καλοφαγάδων.
Το αρνάκι έχει μπει από το πρωί στη σούβλα και σιγοψήνεται, το κοκορέτσι έχει προετοιμαστεί και περιμένει να στροβιλιστεί πάνω από τα κάρβουνα, ενώ τα παϊδάκια αναμένουν καρτερικά τη στιγμή που θα ανέβουν στη σχάρα. Όπως πολύ καλά κατάλαβες, η σημερινή ημέρα (για τους περισσότερους από εμάς) δεν μοιάζει με τις υπόλοιπες.
Η Τσικνοπέμπτη είναι η αγαπημένη ημέρα του Έλληνα καλοφαγά. Η ημέρα που θα σηκωθεί από καρέκλες, καναπέδες και κρεβάτια, θα βγει με την παρέα ή την οικογένειά του, θα παραγγείλει τα ψητά του και θα του δώσει και θα καταλάβει.
Και αυτό φυσικά, δεν είναι κάτι που συμβαίνει τώρα. Κάτι ήξεραν που τοποθέτησαν την συγκεκριμένη ημέρα στη δεύτερη εβδομάδα των Αποκριών, την λεγόμενη και Κρεατινή (γιατί άραγε;), λίγες ημέρες πριν την έναρξη της Σαρακοστής. Τέτοιες παραδόσεις, ναι, αξίζει να τις τιμούμε και με το παραπάνω.
Μπορεί τα τελευταία χρόνια ο μέσος Έλληνας να έχει μειώσει τις εξόδους για φαγητό, ωστόσο η Τσικνοπέμπτη αποτελεί εξαίρεση. Είναι η ημέρα που αν δεν κλείσεις τραπέζι από το μεσημέρι στο μαγαζί που θα επιλέξεις να τσικνίσεις, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να βρεθείς προ εκπλήξεως. Μιλώντας, λοιπόν, για μαγαζιά, αποφασίσαμε να κατέβουμε μια βόλτα προς τα Νότια Προάστια της Αθήνας, στα Βλάχικα της Βάρης, εκεί όπου για πάνω από 60 χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα βασίλειο κρεατοφαγίας.
Ήταν Δευτέρα μεσημέρι, ο κόσμος ναι μεν ήταν ελάχιστος (και μεγαλύτερος σε ηλικία), αλλά οι μαγαζάτορες, όπως μας εξήγησαν, είχαν αρκετή δουλειά. Οι προετοιμασίες της Τσικνοπέμπτης είχαν ήδη ξεκινήσει τέσσερις ημέρες πριν.
Η μυρωδιά του κρέατος θα σε τραβήξει κατευθείαν φτάνοντας στα Βλάχικα της Βάρης. Δεν χρειάζεσαι καν GPS για να τα βρεις. Σε οδηγεί το ένστικτο. Φτάνοντας εκεί, στα δεξιά σου θα δεις όλες τις ταβέρνες της περιοχής στη σειρά και θα σκεφτείς αμέσως πως ο χρόνος έχει σταματήσει κάπου στη δεκαετία του 1980.
Ο Τσολιάς
Αποτελεί μία από τις πιο γνωστές ταβέρνες όχι μόνο της Αθήνας, αλλά και της Ελλάδας, μιας και την έχουν τιμήσει μεταξύ άλλων ο Αριστοτέλης Ωνάσης, η Μπριζίτ Μπαρντό, ο Ομάρ Σαρίφ, η Αλίκη Βουγιουκλάκη κι ο Λάμπρος Κωνσταντάρας. Παλαιότερα βρισκόταν στη Βούλα, ενώ το 1982 μεταφέρθηκε στα Βλάχικα.
Ξεναγός μας ήταν ο κ. Γιάννης, ιδιοκτήτης του καταστήματος, ο οποίος, όπως μας εξήγησε, το όνομα ‘Τσολιάς’ προήλθε από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν εύζωνας, ενώ είχε πολεμήσει και στην Κορέα. “Με την έλευση της ταβέρνας στην περιοχή άρχισαν να εμφανίζονται αρκετοί τσολιάδες, οι γνωστοί ‘κράχτες’ έξω από τα μαγαζιά για να μαζεύουν κόσμο”.
Οι Τσολιάδες, ωστόσο, που αποτελούσαν σήμα κατατεθέν των Βλάχικων της Βάρης δεν υπάρχουν πια, μετά από εισαγγελική παρέμβαση, αφού η συγκεκριμένη ενέργεια θεωρήθηκε ως παραποίηση στολής. Θα τους δεις μόνο σε συγκεκριμένες ημέρες (π.χ. Τσικνοπέμπτη), αλλά ως παρκαδόρους πλέον.
Το τζάκι στο κέντρο του μαγαζιού κάνει το περιβάλλον ζεστό, οικογενειακό, φιλόξενο, παρεΐστικο. Ό,τι ακριβώς επιβάλλει η Τσικνοπέμπτη. Οι άνθρωποι που δουλεύουν στον “Τσολιά” φαίνεται πως γνωρίζουν πολύ καλά τι θα πει ‘τσίκνισμα’ και θα σε περιμένουν με τα πιο ζουμερά αρνίσια παϊδάκια.
Ο Τσολιάς, Λεωφόρος Βάρης 45, Βάρη (τηλ. 210 8952446)
Η Βοσκοπούλα
Δίπλα από τον ‘Τσολιά’, βρίσκεται η Βοσκοπούλα, μία από τις παλαιότερες (αν όχι η παλαιότερη) ταβέρνες της περιοχής, αφού χρονολογείται από το μακρινό 1966. Ο Σπύρος που ‘τρέχει’ τώρα το μαγαζί αποτελεί την τρίτη γενιά, αλλά το κάνει με πολύ μεράκι και αγάπη.
Ο εσωτερικός χώρος του μαγαζιού έχει ανακαινιστεί, χωρίς να χάνεται το παραδοσιακό στοιχείο. Το τζάκι κι εδώ ξεχωρίζει, ενώ η πέτρα και το ξύλο σου φέρνουν αναμνήσεις από χωριό. Το ίδιο κάνει και το φαγητό της Βοσκοπούλας. Το μεγάλο τους ατού είναι το αρνάκι σούβλας, αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί που θα το προτιμήσουν και στη γάστρα.
Η Βοσκοπούλα, Λεωφόρος Βάρης 41, (τηλ. 210 8957875)
Τα Βλάχικα
Η συγκεκριμένη ταβέρνα, αν και ξεκίνησε να λειτουργεί το 1983, χτύπησε ‘λαχείο’ με το όνομα της, αφού συνδέθηκε με την περιοχή. Ο κ. Δημήτρης, ο οποίος εργάζεται στα “Βλάχικα” από το 1989 μας έκανε και ένα μικρό μάθημα ιστορίας. “Στην περιοχή αυτή έρχονταν πριν πολλά χρόνια, Σαρακατσαναίοι από τα Άγραφα για να περάσουν το χειμώνα. Μετά το 1920 ο Βενιζέλος τους παραχώρησε κομμάτια γης εδώ κι έτσι πήρε το όνομα Βλάχικα”.
Σε σχέση με τις άλλες δύο ταβέρνες που επισκεφτήκαμε, τα “Βλάχικα” είναι λες και έχουν κολλήσει σε μιαν άλλη εποχή. Από τις επιγραφές στους τοίχους, μέχρι τα διάφορα αντικείμενα που βρίσκονται στο χώρο, είναι όλα λες και έχουν βγει από μιαν άλλη εποχή. Χωρίς απαραίτητα αυτό να είναι κακό.
Οι μερίδες τους είναι καλές, ενώ όπως μας είπαν σπεσιαλιτέ τους είναι το κοκορέτσι, το οποίο το φτιάχνουν οι ίδιοι, αλλά και το αρνάκι γάστρας.
Τα Βλάχικα, Λεωφόρος Βάρης & Πρεβέζης, Βάρη (τηλ. 210 8956141)
Tip Τσικνοπέμπτης:
- #1 Αν έχεις κανονίσει να βγεις το βράδυ με παρέα, φάε κάτι ελαφρύ κατά τη διάρκεια της ημέρας.
- #2 Προτίμησε πιο χαλαρά ρούχα στην έξοδό σου. Θα κάθεσαι για αρκετή ώρα σε ένα τραπέζι γεμάτο κρέας. Κρίμα είναι να πιέζεσαι.
- #3 Αν θες να απολαύσεις το κρέας που είναι και ο βασιλιάς της ημέρας, απέφυγε τα πολλά ορεκτικά. Υπάρχουν κι άλλες μέρες γι’ αυτά.
- #4 Η σαλάτα δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν. Ίσα ίσα θα “σπάσει” τη μονοτονία του τραπεζιού.
- #5 Tip Τσικνοπέμπτης: Μάσησε αργά το φαγητό σου. Δεν χρειάζεται να πέσεις με τα μούτρα.
- #6 Καλύτερα να αποφύγεις τα γλυκά μετά το φαγητό. Ας μην το παρακάνουμε, έτσι;
- #7 Το κρασί ‘δένει’ αρμονικά με τα κρεατικά πάνω στο τραπέζι, αλλά με μέτρο, ειδικά αν οδηγείς.
- #8 Μην κοιμηθείς αμέσως μετά το τραπέζι. Δώσε λίγο χρόνο στον οργανισμό σου να αναπνεύσει.
πηγή: Γιάννης Μπαϊρακτάρης / oneman.gr
