Η έκταση του πρώην αεροδρομίου χωράει περίπου τρία… Μονακό.
Πρώτο σημείο που πρέπει είναι το οικονομικό. Η πρώτη φάση της επένδυσης θα φτάσει τα 2 δισ. ευρώ με 500 εκατ. ευρώ να αφορούν τις δύο πρώτες δόσεις του τιμήματος και τα υπόλοιπα τα έργα της πρώτης φάσης, δηλαδή: Τα τουριστικά στο παραλιακό μέτωπο (μαρίνα – ξενοδοχείο- κατοικίες), καθώς και τα δύο εμπορικά κέντρα που σχεδιάζονται στην έκταση, το ένα εκ των οποίων θα είναι και το μεγαλύτερο mall της Ελλάδας (20% μεγαλύτερο από το The Mall στο Μαρούσι). Συνολικά στην πρώτη φάση θα κατασκευαστεί το 45% του Πάρκου και το 37% των υποδομών. Μέσα σε αυτά περιλαμβάνεται και το τουριστικό συγκρότημα με το καζίνο που θα κληθεί να κατασκευάσει ο νικητής του διαγωνισμού που «τρέχει» η ΕΕΕΠ.
Όπως ανακοίνωσε χθες η εταιρεία τα μισά χρήματα θα βρεθούν από δανεισμό (850 εκατ. από τράπεζες και 150 εκατ. ευρώ από ομόλογο), ενώ 600 εκατ. ευρώ θα μπουν από τα κεφάλαια που θα συγκεντρωθούν από την ΑΜΚ που αποφασίστηκε. Τα υπόλοιπα 400 εκατ. ευρώ θα προέλθουν από την πώληση κατοικιών στο Ελληνικό και ενδεχομένως και κάποιων επαγγελματικών ακινήτων. Δεδομένου πως το 50% της αρχικής επένδυσης έρχεται από δανεισμό και το 20% από προπωλήσεις το ρίσκο δεν είναι μικρό. Αν και τα στελέχη της Lamda Development εμφανίζονται σίγουρα πως τα έσοδα θα υπάρξουν ακόμη και με βάση τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, το ποσά δεν είναι αμελητέα.
Πέρα από το οικονομικό, ένα ρίσκο είναι αυτό της ολοκλήρωσης των έργων. Δεν είναι και λίγο να δημιουργείται ουσιαστικά μια καινούργια πόλη. Και δεν μιλάμε μόνο για τα κτήρια και τις κατοικίες, αλλά για τους δρόμους και όλες τις υπόλοιπες υποδομές (αποχετεύσεις, δίκτυα κλπ) που θα πρέπει να κατασκευαστούν. Το project είναι τόσο ποικιλόμορφο που απαιτεί άψογο συντονισμό μεταξύ των διαφόρων σχημάτων που θα κληθούν να κατασκευάσουν όλα τα κομμάτια αυτού του τεράστιου παζλ. Γιατί χωρίς ολοκληρωμένες υποδομές δεν πρόκειται να πωληθεί κανένα σπίτι. Και βέβαια τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα άμα ξεφύγουμε από τα έργα της πρώτης φάσης και προχωρήσουμε στα έργα που θα πρέπει να γίνουν σε βάθος 10ετίας και 15ετίας. Γιατί κανείς δεν θέλει ένα μισό Ελληνικό.
Το τρίτο σημείο δεν έχει να κάνει τόσο πολύ με το έργο αλλά με την σχέση του με την υπόλοιπη πόλη. Είναι κομβικό να διασφαλιστεί η ελεύθερη πρόσβαση όλων των κατοίκων όχι μόνο των γύρω περιοχών αλλά και όλης της Αθήνας στο Ελληνικό. Πέρα από τις πολυτελείς βίλες και τα τουριστικά συγκροτήματα, στο Ελληνικό θα φτιάχνουν χώροι εκδηλώσεων, χώροι πρασίνου κλπ, τα οποία θα πρέπει να επιστρέψουν στους πολίτες.
Είναι γεγονός πως το Ελληνικό δόθηκε φθηνά, μιλώντας με οικονομικούς όρους. Η ουσιαστική ανταπόδοση της εταιρείες που ανέλαβε την αξιοποίηση αυτού του «φιλέτου» έρχεται με τη μορφή δημιουργίας θέσεων εργασίας και οικονομικής δραστηριότητας αλλά και με την παροχή χώρων και υπηρεσιών ελεύθερα προς το κοινό.
Το σίγουρο είναι πως η ανάπτυξη στο Ελληνικό θα διαταράξει τη ζωή όχι μόνο στα Νότια Προάστια αλλά και σε ολόκληρη την Αττική. Είναι καθήκον όλων -εταιρείας, πολιτείας, μετόχων, επαγγελματιών, κατοίκων- να φροντίσουν ώστε αυτό να είναι για καλό, και όχι για κακό.
πηγή: Κώστας Κετσιετζής / insider.gr
