Πίσω από μια προθήκη στο Μουσείο Ειρήνης της Χιροσίμα, στο Πάρκο Ειρήνης που περιβάλει το το Μνημείο Ειρήνης, βρίσκεται ένα κακοποιημένο και σκουριασμένο τρίκυκλο. Το κάθισμα λείπει, όπως και τα πεντάλ και οι χειρολαβές και ολόκληρο το μεταλλικό πλαίσιο είναι μέσα στη σκουριά. Όπως και πολλά από τα αντικείμενα που σώζονται στο Μουσείο που είναι αφιερωμένο στην πρώτη πυρηνική επίθεση στον κόσμο, το τρίκυκλο έχει μια ιστορία γεμάτη σπαραγμό.
Το τρίκυκλο, το οποίο κάποτε είχε έντονο κόκκινο χρώμα, ανήκε στον τρίχρονο Shinichi Tetsutani. Ο Shin είχε δύο αδελφές, τη Michiko και τη Yoko, και η καλύτερη φίλη του ήταν η Kimi, το κορίτσι που ζούσε δίπλα τους. Κάθε μέρα, ο Shin και η Kimi έπαιζαν μαζί και χάζευαν βιβλία με εικόνες, ειδικά όσα είχαν την φωτογραφία ενός τρίκυκλου που ήθελε ο Shin. Ο μικρός, είχε ζητήσει από τον πατέρα του να του αγοράσει ένα, αλλά δεν υπήρχε κανένα σε ολόκληρη την πόλη. Η Ιαπωνία βρισκόταν σε πόλεμο με τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς και ο πόλεμος συνέχιζε να εξαντλεί τους πόρους των χωρών. Όταν η Ιαπωνία ξέμεινε από μέταλλο που χρειαζόταν για τα άρματα μάχης και τα πυρομαχικά, διέλυσε δημόσια αγάλματα και κιγκλιδώματα και πήρε τα ποδήλατα, ακόμη και γλάστρες και τηγάνια, τα έλιωσε και έφτιαξε νέα όπλα. Όσο και να έκλαιγε ο Shin, ο πατέρας του δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Τότε, μια μέρα, λίγες εβδομάδες πριν από τα τέταρτα γενέθλια του Shin, ο θείος του του έφερε ένα δώρο. Προς έκπληξη και ανείπωτη χαρά του Shin, ήταν ένα τρίκυκλο. Ο θείος του Shin, ο οποίος ήταν στο Πολεμικό Ναυτικό, το βρήκε κρυμμένο και ξεχασμένο πίσω από το ντουλάπι του. Γνωρίζοντας ότι ο Shin ήθελε ένα τρίκυκλο, το τύλιξε με χαρτί και το έδωσε στο Shin.
Ο Shin και η Kimi έπαιζαν με το τρίκυκλο στην αυλή, έτρεχαν, γελούσαν και χαχάνιζα. Οι περαστικοί σχολίαζαν πόσο όμορφα και χαρούμενα έμοιαζαν τα παιδιά.
Εκείνη την ημέρα, στις 6 Αυγούστου του 1945, ο Shin και η Kimi έπαιζαν με τρίκυκλο, ως συνήθως, όταν ξέσπασε μια τρομερή έκρηξη στον πρωινό ουρανό. Το οικογενειακό σπίτι του Shin κατέρρευσε, καθηλώνοντας τα δύο παιδιά, όπως και τις αδελφές του Shin, τη Michiko και τη Yoko.
Ο Shin διασώθηκε από τα ερείπια. Το πρόσωπό του αιμορραγούσε και ήταν πρησμένο, αλλά στο χέρι του κρατούσε ακόμα την κόκκινη λαβή του τιμονιού του τρίκυκλού του. Η Kimi δεν υπήρχε πουθενά. Οι γονείς του Shin βρήκαν τα δύο άλλα παιδιά τους καθηλωμένα κάτω από μια ξύλινη δοκό, αλλά πριν μπορέσουν να τα σωσούν, η δοκός έπιασε φωτιά.
Η οικογένεια του Shin πήγε με τους άλλους επιζώντες στην όχθη του ποταμού. Με αμυδρή φωνή, ο Shin παρακαλούσε για νερό, αλλά ο πατέρας του πρόσεξε ότι ο κόσμος που έπινε νερό από το ποτάμι πέθαινε, οπότε δεν τόλμησε να του δώσει. Ο Shin δεν επιβίωσε εκείνο το βράδυ. Ήταν δέκα μέρες μετά τα τέταρτα του γενέθλια.
Την επόμενη μέρα, ο πατέρας του Shin τον έθαψε στην πίσω αυλή του σπιτιού τους, μαζί με την Kimi και το αγαπημένο του τρίκυκλο.
Σαράντα χρόνια αργότερα, ο πατέρας του Shin αποφάσισε να μετακινήσει τα λείψανα του γιου του στον οικογενειακό τους τάφο. Όταν οι γονείς έσκαψαν τα μικρά σώματα, ο πατέρας του Shin βρήκε έκπληκτος το τρίκυκλο. Το είχε ξεχάσει εντελώς. Καθώς σήκωνε απαλά το τρίκυκλο, σκέφτηκε: “Αυτό δε θα έπρεπε να συμβεί ποτέ σε παιδιά. Ίσως, αν δουν το τρίκυκλο αρκετοί άνθρωποι, θυμούνται ότι ο κόσμος πρέπει να είναι ένα ήσυχο μέρος, όπου τα παιδιά μπορούν να παίζουν και να γελούν”.
Την επόμενη μέρα, ο πατέρας του Shin δώρισε το τρίκυκλο στο Μουσείο Ειρήνης, όπου παραμένει ως ισχυρό σύμβολο και πικρή υπενθύμιση της φρίκης του πυρηνικού πολέμου.
Η ιστορία του Shin ήρθε στο φως μέσω ενός παιδικού βιβλίου με τίτλο Shin’s Tricycle (το Τρίκυκλο του Shin) του Tatsuharu Kodama που δημοσιεύτηκε το 1992 (You can read the entire story (όλη η ιστορία εδώ). Ο Kodama ίσως να έχει υπερβάλει για να κάνει πιο μελόδραμα το συμβάν, αλλά ο πυρήνας της ιστορίας –όπως επιβεβαιώνεται στη σελίδα του Μουσείου για την Ειρήνη- είναι αλήθεια.
από: amusing planet
πηγή: 3otiko.blogspot.com
