Μία καμπάνια για ασφαλή οδήγηση από το Υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών θα μπορούσε να περιλαμβάνει πλάνα από τη ζωή του Ίαν Χίμπελ. Ο λόγος; Γύρισε κάθε γωνιά του κόσμου με το ποδήλατο για να σκοτωθεί τελικά στην Ελλάδα από ασυνείδητο οδηγό.
Ο άδικος χαμός του έγινε θέμα στo BBC, στον “Guardian”, στην “Daily Mail”, στο “BikeRadar” και σε άλλα Μέσα, περισσότερο ή λιγότερο δημοφιλή. Δεν ήταν τυχαίος ο Βρετανός. Αποτέλεσε τρανό παράδειγμα ανθρώπου που διψάει για τη ζωή.
Ο Ίαν Χίμπελ έκανε την πρώτη πεταλιά στις 6 Ιανουαρίου 1934, όταν άνοιξε τα μάτια του στο Έπσομ του Σάρεϊ. Έζησε στο Μπρίξαμ και φοίτησε σε ένα φημισμένο Γυμνάσιο αρρένων στο Τορκί. Άρχισε να καλύπτει μεγάλες αποστάσεις με ποδήλατο, όταν η οικογένειά του δεν μπορούσε να πληρώσει εισιτήρια τρένου, προκειμένου να μεταβεί σε παραθαλάσσια θέρετρα για διακοπές. Ταξίδευε με τον πατέρα του, με τον οποίο κοιμόντουσαν σε παγκάκια και άλλους εξωτερικούς χώρους.
Υπηρέτησε στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία (θήτευσε σε Αραβία, Ινδία, Ανατολική Αφρική) και εν συνεχεία προσλήφθηκε στην Standard Telephones and Cables Ltd., μια εταιρεία που κατασκεύαζε τηλέφωνα, τηλεγράφους, ραδιόφωνα και σχετικό εξοπλισμό.
Προτού κλείσει τα 30 του, ο Χίμπελ αιτήθηκε και έλαβε άδεια από τους εργοδότες του, προκειμένου να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι με το ποδήλατο. Αυτό ήταν. Επί της ουσίας η ζωή του δεν θα γινόταν ποτέ ξανά η ίδια. Πλέον περισσότερο βρισκόταν πάνω σε δύο ρόδες, παρά δούλευε.
Το 1971 ξεκίνησε πετάλι στο Κάβο ντε Όρνος, το νοτιότερο ακρωτήριο του αρχιπελάγους Τιέρα ντελ Φουέγο της Χιλής, ώσπου το 1973 έφτασε στην Αλάσκα. Έγινε ο πρώτος που έβγαλε εις πέρας αυτό το τόσο απαιτητικό δρομολόγιο. Δηλαδή κάλυψε την Αμερική από κάτω μέχρι πάνω. Μιλάμε για απόσταση 29.000 χιλιομέτρων!
Ο Βρετανός συνέχισε να απολαμβάνει το αγαπημένο του χόμπι, διανύοντας περισσότερα από 9.500 χιλιόμετρα ετησίως κατά μέσο όρο για μεγάλο διάστημα της ζωής του. Αναγνωρίζεται ως ο πρώτος που έκανε ποδηλασία στο Darién Gap, μια γεωγραφική περιοχή στον Ισθμό του Παναμά, ο οποίος συνδέει Βόρεια & Νότια Αμερική εντός της Κεντρικής Αμερικής. Επίσης, μεταξύ άλλων, ο Χίμπελ ταξίδεψε από τη Νορβηγία στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας και από την Μπανγκόκ μέχρι το Χαρμπίν της Κίνας.
Έδινε διαλέξεις για τα ταξίδια του στη Βρετανία και τις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του Πανεπιστημίου του Γέιλ. Παράλληλα, σχεδίαζε μερικά από τα εξαρτήματα, όπως για παράδειγμα τις μπροστινές και τις πίσω σχάρες των αποσκευών. Το αγαπημένο του ποδήλατο ήταν τύπου Freddie Grubb, ενισχυμένο για επιπλέον βάρος, με σκελετό Reynolds 531. Στο βιβλίο του “Into the Remote Places”, ο Χίμπελ το χαρακτήρισε «σύντροφο», «στήριγμα» και «φίλο». Λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι πέρασε από κάθε απομακρυσμένη γωνιά του πλανήτη, κάνοντας 3 φορές το γύρο του κόσμου.
Στη Σαχάρα τον έσωσαν περιπλανώμενοι Άραβες, όταν δεν μπορούσε να βρει το ποδήλατό του επειδή είχε γίνει ένα με τους αμμόλοφους. Το μόνο που είχε πάνω του για να προσφέρει στους σωτήρες του ήταν μία αντηλιακή κρέμα. Στη Ζάμπια βρέθηκε τόσο κοντά στον θάνατο από ελονοσία, που το γραφείο εξωτερικών υποθέσεων κανόνιζε τις διαδικασίες αεροπορικής μεταφοράς του… πτώματος στη Βρετανία!
Στη Ρωσία τα χρειάστηκε όταν υπέστη τροφική δηλητηρίαση ή όταν ένας σκύλος τον έριξε από το ποδήλατο (στην πόλη Ομσκ), έως ότου βρει τη σωτηρία από έναν διερχόμενο οδηγό φορτηγού. Αισθάνθηκε το αίμα του να παγώνει λόγω χιονοθύελλας κοντά στη λίμνη Βαϊκάλη. Βαριανάσαινε σε κάθε πεταλιά κάτω από τον καυτό ήλιο της Μογγολίας.
Έκανε ποδηλασία σε ακραίες κλιματικές καταστάσεις και δύσβατα εδάφη. Κυνηγήθηκε από ελέφαντες, τον πλησίασε απειλητικά ένα λιοντάρι, κινδύνεψε από τροπικά μυρμήγκια, πυροβολήθηκε από ληστές, έπεσε σε βάλτους… Έζησε όλα τα συναισθήματα στα άκρα. Για την ακρίβεια τα ξεπέρασε κιόλας.
Ο ίδιος πάντως υποστήριζε ότι οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι στα ταξίδια του δεν ήταν ούτε τα φυσικά φαινόμενα, ούτε τα ζώα, ούτε η κόπωση. Τον καταδίωξαν στη Βόρεια Κένυα, του πέταξαν κουβάδες με χαλίκια στη Βραζιλία, τον χτύπησε βαν στην Κίνα με αποτέλεσμα να διαλυθεί το αριστερό του χέρι και να τραυματιστεί σοβαρά στον ώμο… Τους ανθρώπους φοβόταν περισσότερο και δυστυχώς επιβεβαιώθηκε.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο Χίμπελ όδευε ήδη προς τα 70. Είχε αποσυρθεί για κάποιο διάστημα, ωστόσο δεν άργησε να επανέλθει στη σέλα. Δεν γινόταν αλλιώς. Τα πετάλια ήταν προέκταση των ποδιών του. Διέσχισε τη Βενεζουέλα, τα νησιά της Καραϊβικής, τον Νότιο Ειρηνικό…
Έπειτα ήθελε να φτάσει στη Ρωσία από την Ευρώπη και, κατόπιν, να κατηφορίσει στη Νοτιοανατολική Ασία, όμως, ένα πρόβλημα με τη βίζα του δεν του επέτρεψε να εκπληρώσει την επιθυμία του. Επέστρεψε στην πατρίδα του και αργότερα αποφάσισε να κάνει πετάλι από την Μπανγκόκ μέχρι το Βλαδιβοστόκ. Ούτε τότε τα κατάφερε, λόγω του προαναφερθέντος ατυχήματος στην Κίνα.
Ο «αχώριστος φίλος» του είχε προτεραιότητα όταν έκανε αναφορά στην κατάσταση της υγείας του. «Το ποδήλατο είναι εντάξει, αλλά εγώ μπαινοβγαίνω στο νοσοκομείο σε καθημερινή βάση», έλεγε χαρακτηριστικά ο «σύγχρονος Μάρκο Πόλο».
Σχεδόν δύο χρόνια μετά το ατύχημα στην Κίνα, ο Χίμπελ έκανε το λάθος να έρθει στην Ελλάδα. Στις 23 Αυγούστου 2008 κινείτο στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας, στο ύψος της Βαρυμπόμπης, όπου τον χτύπησε ένα αυτοκίνητο μάρκας Volkswagen Golf GTI.
Ο οδηγός, ένας 32χρονος που συνελήφθη την επόμενη μέρα στην Κηφισιά, φέρεται να έκανε «κόντρες». Αντί, όμως, να σταματήσει στο σημείο, θεώρησε καλό να εγκαταλείψει το θύμα του. Για κακή του τύχη κάποιος συγκράτησε τον αριθμό κυκλοφορίας του αυτοκινήτου του.
Χειρότερη αποδείχθηκε η μοίρα για τον 74χρονο ποδηλάτη. Διακομίστηκε στο νοσοκομείο όπου απλά διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Άλλη μία «μαύρη» στιγμή, από τις αμέτρητες, για την οδηγική συμπεριφορά μεγάλου μέρους των πολιτών της χώρας. Ο Χίμπελ γλίτωσε από τα πάντα, όχι όμως από την εγκληματική βλακεία ενός Έλληνα οδηγού.
Με δηλώσεις του στο BBC, ο Ουαλός ποδηλάτης Νίκολας Χέντερσον τον είχε χαρακτηρίσει ίνδαλμά του. «Ο Ίαν είχε μια αθεράπευτη επιθυμία να δει τον κόσμο και υπήρχαν μόλις λίγες χώρες που δεν είχε επισκεφτεί. ‘Έφυγε’ στο τέλος μιας διαδρομής που είχε ονομάσει ‘προπονητική’. Είχε ξεκινήσει από το Χαλ και είχε περάσει από την Ευρώπη στην Ελλάδα», είχε σχολιάσει μεταξύ άλλων.
Παράλληλα ο Χέντερσον αποκάλυψε ότι, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, μπορούσε να καλύψει 130 χιλιόμετρα ημερησίως και με φορτωμένο ποδήλατο!
Πλην του “Into the Remote Places” που έγραψε από κοινού με τoν Κλίντον Τρόουμπριτζ το 1984, ο Χίμπελ είχε μόλις ολοκληρώσει το δεύτερο βιβλίο του υπό τον τίτλο “Four Days at Ragged Point”. Δεν πρόλαβε να το χαρεί. Ένας ασυνείδητος οδηγός του έκοψε το νήμα της ζωής στην Αττική.
πηγή: menshouse.gr
