H συζήτηση για το περιβάλλον καταλαμβάνει όλο και περισσότερο χώρο στην ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία προσπαθεί να αφουγκραστεί τις ανάγκες και αξιώσεις των πολιτών.
Σε μια μεγάλη πανευρωπαϊκή έρευνα που έγινε τον περασμένο Δεκέμβρη, το 96% των 27.000 συμμετέχοντων δήλωσε ότι επιθυμεί αποφασιστικότερη δράση της ΕΕ για το περιβάλλον. Αν κάποιους από αυτούς σουλάτσαρε στη Λεωφόρο Κηφισίας μέρα μεσημέρι θα αναρωτιόταν μάλλον αν συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα στα 28 κράτη – μέλη, που αφορά η έρευνα.
Το μίνιμουμ που οφείλεις να κάνεις σε μια μεγαλούπολη είναι να μην τη ρυπαίνεις ο ίδιος με κάθε λογής επιβαρυντικό για το περιβάλλον και την αισθητική της άχρηστο υλικό. Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει σε έναν από τους μεγαλύτερους οδικούς άξονες της Αθήνας,ο οποίος είναι γεμάτος με αφίσες οπουδήποτε μπορούν να αναρτηθούν. Στις κολώνες παροχής ρεύματος των τρόλεϊ, σε στύλους της ΔΕΗ, ακόμη και σε φανάρια.
Η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Όπου και να γυρίσει το μάτι σου πέφτει πάνω στη φάτσα ενός πολιτικού (που μπορεί ακόμα και να έχει ξεμείνει εκεί από τις εκλογές του 2015…), ενός αοιδού, στο διαφημιστικό μιας κομματικής παράταξης ή μιας καλλιτεχνικής δράσης.
Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν υπάρχει άλλος μεγάλος δρόμος στην Ευρώπη με τέτοιου επιπέδου αφισορύπανση, η οποία… μαντέψτε, είναι και παράνομη. Η αφισοκόλληση απαγορεύται σε όλους τους δημόσιους χώρους, με νομοθετημένη επιβολή προστίμων,που ξεκινούν από τα 1.500 και φτάνουν έως και 30.000 ευρώ. Αυτά τα ποσά μάλιστα είναι δυνατόν να αναπροσαρμοστούν με απόφαση των υπουργείων Οικονομικών και Περιβάλλοντος.
Σε μια χώρα όμως όπου ο καθένας κάνει περίπου ό,τι του κατέβει στην κούτρα, απολαμβάνοντας το ακαταλόγιστο στην παραβατικότητα, οι όποιες ποινές για το συγκεκριμένο λόγο έχουν πάει προ πολλού περίπατο.
Υποτίθεται ότι τα δημοτικά συμβούλια κάθε Δήμου είναι υπεύθυνα για την τήρηση του νόμου, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων όμως, όχι μόνο δεν καταλογίζονται πρόστιμα, αλλά κανείς δημόσιος λειτουργός δεν παίρνει την απόφαση να ξηλωθούν οι αφίσες. Αυτοί που το κάνουν είναι οι νέοι… ένοικοι των στύλων και των φαναριών, που κατεβάζουν των «άλλων» για να βάλουν τις «δικές μας».
Πέραν της περιβαντολλογικής επιβάρυνσης με χαρτί και πλαστικό, καθώς και της δεδομένης αισθητικής ζημιάς, υπάρχει και το ζήτημα της πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων, καθώς έχει αποδειχτεί ότι τα διαφημιστικά λάβαρα στους δρόμους αυξάνουν το συγκεκριμένο κίνδυνο.
Αυτοί που συνεχίζουν όμως να δοκιμάζουν τα όρια των αρχών, του νόμου, παίζοντας επιπλέον με τα νεύρα και την ασφάλεια των πολιτών έχουν πάρει το μήνυμα από τα πολιτικά κόμματα, που πρώτα απ’ όλους δίνουν το σύνθημα για ανομία. Με παιδεία που μας έχει «διδάξει» ως απολύτως φυσιολογικό να ασχημονούμε ατιμωρητί σε δημόσιους χώρους και να μην διακρίνουμε καν πολλές φορές τι συνιστά ρύπανση του περιβάλλοντος, οι οιωνοί για να ληφθεί κάποιο αποφασιστικό μέτρο στο θέμα της παράνομης και επιβλαβούς αφισοκόλλησης δεν είναι καθόλου ευνοϊκοί.
Ασφαλώς το θέμα στους ελληνικούς δρόμους δεν εντοπίζεται μόνο στην Κηφισίας. Απλώς εκεί το φαινόμενο – αν δεν το έχετε παρατηρήσει – είναι ακατάσχετων διαστάσεων, καθιστώντας ανέκδοτο τη σύνδεση με τη φράση «σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα».
Σε βαθμό που, όπως και ο αλλοδαπός επισκέπτης, να αναρωτιέσαι με τη σειρά σου αν υπάρχουν κάποιοι καλοθελητές στην τοπική αυτοδιοίκηση που έχουν λαμβάνειν από την προώθηση όλων αυτών των καλλιτεχνικών σχημάτων και βάρδων, που έχουν πλημμυρίσει τη δύσμοιρη λεωφόρο, σα να πρόκειται για… μεσσίες προ της δευτέρας παρουσίας.
πηγή: Δημήτρης Καναβαράκης / menshouse.gr
